aşkın hastalıklı bir ruh hali olduğu gerçeğinden hareketle eski bile olsa biten bir aşkın ardından kayıtsızlık rollerini oynamak çoğu zaman mümkün değildir.aşkın en çaresiz bırakan yanı sahiplenmektir sanırım.
senin meydana getirmediğin bir şeyi kendininmiş gibi sahiplenmek.bencilliğin allah'ı olsa bile eskiden aşık olduğun ya da efendim birlikte olduğun bir insanla ayrıldıktan sonra dost olmaya çalışmak işte bu yüzden çok zordur.
herşeyden zordur. ama esas zor olan onu dostu olduğunuza inandırmak ve ya onu başkası ile beraber görme korkusu değildir. zor kendi kendinize olmayacak bir hayalin peşinden koştuğunuzu söyleyecek cesareti bulmaktır. can babadan gelsin;
seninle olmanın en zor yanı ne biliyor musun?
seni kaybetme korkusuyla hayatta ilk kez tattıgım o tarifsiz duygularımı umut denizinin ortasında küreksiz bir sandala hapsetmek...
sevgili yerine yıllarca dost kalmayı basarmak. yalın ayak yürümek bıcagın en keskin yerinde. kanadıkca tuz yerine gözyaslarımı basmak yüregime
aşık olunan kişinin 'madem arkadaşız anlatıyım nolcak.' demesiyle yeni sevgilisinden bahsetmesi sonucu sabır raddesine göre minimum bir gün maksimum bir hafta içinde kıskançlık krizlerine girip,olay çıkarıp,ilişkiyi tastamam bok yoluna sokmaktır.
aşık olunan kişiye konu hiç açılmamışşa mumkun olabilecek ancak konu açılmışşa asla gerçekleşmeyecek durumdur.aslında dostlugu kaybetmemek için konuyu hiç açmamak tercih sebebidir.
hiç yapılmaması gerekendir. sevip iki sevgili olmadan(yani, karşılıksız olunca ilişki), insanların dostu olup dert dinlemek kişiye sevdiğini kazandırmaz, aksine kaybettirir. hele bi sevgili olunsun sonra zaten feci bir dost da olunacaktır. kimse kıza yaklaşıcam diye psikolog ayaklarına yatmasın zira kaybeder. görülüyor yani, var böyle yapıp da karşılık alamayan.
kendi kendine bilerek ve isteyerek aci cektirmektir. kisi ondan uzak yasayabilecegini aklina bile getirmek istemez en azindan dostu olayim belki bir gun sever umutlariyla yasar ama ona ne kadar yasamak denir bilinmez. Unutlmamasi gereken zaman gercekten herseyin ilacidir, belki de insanlara verilen en büyük hediyedir zamanin olaylari geçmise atmasi yolumuza devam edebilmemizi saglamasi. bu zaman geçene kadar kisi ölücekmis gibi hissetse de kimse ölmez hayat devam eder, bir gün gelir kör saticinin kör alicisi çika gelir.
acıyı hafifleten ama kesinlikle yapılmaması gereken hareket. zaten istense de dost falan kalınmayacaktır. içerideki aşk zamanla nefrete dönüşmeye başlayacaktır. bu yüzden acı versede kestirip atmak en mantıklısıdır. kısa vadede kaybedilsede,uzun vadede çok şeyler kazandıracaktır.
katiyen kaçınılması gereken bir durumdur. hele bir de karsı tarafta sizi dostu olarak görmeye baslarsa o zaman boku yediniz demektir. bir gün size hoşlandığı insanı, öbür gün geçmişte yaşadığı ilişkilerini anlatır bu duruma dayanmak her geçen gün zorlaşır, kahredici bir hal alır. sizin hislerini bilmesine rağmen bunları yapıyorsa sizinle dost oluyorsa ya gerçekten gerizekalıdır ya da sizin ondan soğumanızı sağlamaya çalışıyordur.
bastan umudu kesmektense denemektir.maalesef ki cogu zaman hüsranla sonlanır.ama sunu unutmamak gerekir her deneme ayrı bir ihtimaldir.bir milyon kere ise yaramamıstır ama bir milyon birinci de ise yarama ihtimali bulunur.
yan etkileri olan bir ilaçtır: dost kalmaya çalışmak, bazı bünyelerde, kalp çarpıntısı, kaşınma, uykusuzluk, mide bulantısı, gece körlüğü yapabilir. aç karnına alındığında: mide spazmları hastanın yaşamını kabusa çevirebilir.
bunu yapmayan çalışan değerli arkadasım biraz realist ol. olmaz efendim olmaz. boşuna kendini kandırma. nereye kadar devam edebileceksin diye sorarım sana.
