bir insanın, insan olduğunu koşulsuz gösteren bir eylemdir. aşık olduğun kişiyi ağlarken görmek önce mutlu eder. çünkü onun yalanlarla, sahteliklerle dolu bir yaşamda saflığını gördüğün için. sonrasında hüzünlenir insan çünkü aşıksan ona ve o üzüntülü olduğu için ağlıyorsa senin gülmen mümkün müdür ki.
tamam iç parçalatır insan üzülür ama mutlaka seven kişinin aklına ilk şu gelir lan acaba bir sevdiği var da onun için mi ağlıyor? evet üzücü de olsa insan doğası gereği ilk başta kendi ile alakalı olan kısmı ile ilgilenir.
derhal 118 80 aranmalıdır. içimizi rahatlatacak açıklama ve bilgi çok gecikmeden gelir. gelen bilgiye öncelikle sarılıp, sonralıkla oturup beraber ağlayarak romantizmin götü oluşturulur. kehkoh.
ağlayan bir kız ise geriye dönüp gidilmesi gereken bir durumdur. muhtemelen bir başkasını seviyor ve karşılık alamıyordur. niyetiniz başka ise yanına sokulup teselli edebilirsiniz.
içinizden bir şeylerin kopup gittiğini hissettiğiniz andır. alışıldık söylemlerimiz vardır ya erkekler ağlamaz diye onları hep güçlü, dimdik görmeye alışmışızdır ya da alıştırılmışızdır. ağlamanın kızı erkeği olmadığını bunun insani bir duygu olduğunu unuturuz. belki de bu yüzdendir kadının ağlamasından çok erkeğin ağlaması koyar insana.
gururuna yediremez sevdiği önünde ağlamayı, kapatır ışığı, sessiz iç çekişleriyle kahreder sizi. elin kolun bağlanır ne yapacağını bilemezsin. teselli etmeye çalışsan sonu gelmiş bir hikayede uzatmaları oynamaya gerek olmadığını bilirsin, susarsın. yapabildiğin tek şey oturup yanına ağlamak olur. akıp duran o gözyaşlarıyla sana haykırdığını bilirsin, susarak kabullenirsin bütün suçlamalarını, söyleyecek bir şeyin yoktur. karanlık odada aslında hiç fark etmeden olmayan geleceğinize ağlarsın, paylaştıklarınıza, alışkanlıklara, kıskançlıklara, hatta sırf sevdiğin acı çekiyor diye ağlarsın. karşılıklı bir günah çıkarmadır bu aslında, sözlere, mimiklere, uzun teselli cümlelerine yer bırakmayan gözyaşlarıyla yapılan bir günah çıkarma. yılların içinde biriktirdiklerinin bir anda patlamasıdır. gelecek kurmak için sadece sevginin yetmeyeceğini için parçalanarak kabul ettiğin andır. yolları ayırmanın vaktidir aslında. uzun zamandır ayrı ayrı planlanan ayrılığın dile gelmesidir, bitiştir, yok oluştur ya da belki de yepyeni bir başlangıç...
yüreğinin en derininden sevdiğin insanı acı çekerken görmek, o acıyı bizzat kendin çekmenden bile daha çok acıtıcıdır. en kötüsü de yarasına derman olamamaktır.
