aşık olunmuştur fakat söylenememiştir bile. belki kendi kendine dahi itiraf edilememiştir. ama vardır bir bozukluk, dengesizlik, karışıklık. muhabbet ederken, kahve içerken ağızdan çıkan 'arkadaşım' kelimesi buruyordur dili. yakışmıyordur sanki ağza. can yakıyordur, çelişiyordur duygularla. zorla gülümsemek gibi birşey. hezeyan dolu buruk bir duygu.
özellikle üstüne bastıra bastıra söylenirki eğer karşısındaki insanda kendisine karşı boş değilse nasıl olsa bir şekilide belli eder ve bir tüyo alırım bahnesiyle çakallıktır, üç kağıttır, kandırmacadır...
