hele bir de platonikse,işi daha da ilerletip, okuduğu bir kitabın yazarının tüm kitaplarıni okumak, izlediği tüm filmleri izlemek, onun bir kere geçtiği yerlerde adeta kamp yapmak, onun adına sayfalarca, defterlerce yazılar yazmak da olağan eylemlerden sayılabilir.
istemsizce yaşadığım bir durumdur.
eskiden ne dinlediğimi unuttum be, fellik fellik arıyorum daha sadece birkaçını bulabildim.
fakat durum şu ki insan sevince ister istemez ona benziyor. huylar ne kadar zıt olsa bile onun huylarını ediniyor.*
bir ortak nokta arayışı. onun penceresinden hayata bakma çabası. onu hatırlatacak şeylere olan merak. ama var böyle bir şey. özellikle lise, üniversite yılları...
