insanın kendine yaptığı bir işkencedir. bir yabancı onun elini tutarken, dudaklarına dudaklarını değdirirken karşısında oturabilir misin rahatça ? oturamazsın. dolayısıyla düşünülemez.
bir gün dayanamayıp aşkınızı ilan edersiniz ona. o da senin bana hissettiklerinin karşılığı bende yok der. bu durumda yapacak pek fazla bir şey yoktur ama kızla konuşmaya devam edersiniz. arkadaş kalalım gibi bir muhabbet de geçmez çünkü zaten arkadaşsınızdır.
soru işaretleri peşinizi bırakmaz. ikinci bir teklif düşünürsünüz ama ne sizde değişen bir şey vardır ne de onda. bu sebepten beklersiniz, beklersiniz...
ve yine bir gün anlarsınız ki beklemek yeterli değil. başka şeyler yapmak lazım. kendini geliştirmek mi? huy olarak değişmek mi? bunlar boş işler mi? bilemezsiniz.
sonuç olarak onu kaybetmek istemediğiniz için böyle ölmeyi göze alırsınız.
