2011 yılında şahsım tarafından gerçekleştirilen Ağır mallık. Dgs'de Türkiye 850. Oldum. Başvurular başladı, mimar Sinan hariç her üniversiteye rahatlıkla yerleşebiliyorum. O Zamanlar sevgilim izmir'de yaşıyor ve 9 eylül'ü kazanmış. Ben de mal gibi gidip en tepeye Ege üniversitesi yazdım. Marmara vb. Üniversiteler hep alt sıralarda. Tabi ilk sıradan küt diye Ege'ye oturdum. Sonra ne mi oldu? Ben izmir'e döndükten 6 ay sonra ayrıldık. Şimdi başkasıyla nişanlı, yaza evleniyor falan.
Büyük bir fedakarlıktır mutlu olabilmek için atılan önemli bir adımdır. içinde yeni şehre ve yaşayacaklarınıza dair büyük heyecan barındırır. ileride aşk bitsede artık alıştığınız yeni şehirden ayrılmak pek mümkün olmayacaktır.
herşeyini geride bırakarak sadece onunla birlikte olmak için değiştirilir şehir. belki 1-2 sene çok güzel gider herşey. sonra sorunlar yavaş yavaş patlak vermeye başlar. daha sonra anlarsın ki bütün bu fedakarlık bütün bu çaba koca bir hiç için. kız tarafı verir senin eline koskoca 2 seneyi. harcanmış koca 2 sene. ha hiç bir şey için keşke demem lakin giden 2 sene ve akabinde gelen bunalım süreci insanı fena hırpalıyor.
kürkçü tilki hesabı dönersin tıpış tıpış eski evine. hem de elinde kocaman bir hiç ile. bunalım dönemi başlar. aylar geçer gider sen hala eski sen. özlersin kokusunu ve bu özlem artık öyle bir hal alır ki "ya bir gün onu unutursam" diye korkmaya başlarsın. gereksiz hayaller ütopya fantaziler kurarsın kafanda ama hepsi boşadır. giden gitmiştir. ha unuturmusun? unutursun ama çok zor çok.
sonradan acı sonuçlar dogurabilecek karardır. şehir dışı ilişkide, ayrıldıktan sonra en azından haber alamazsın, telefonlar susar falan, unutman kolay olur. ama onun için yerleştigin şehirde, birgün tek başına yolda yürürken yanında yeni sevgilisiyle gördügün zaman ızdırap çeken yine sen olursun.
aşık olunan insan için okudugun şehri değiştirmek de buna kardeş bi durumdur.
