insanın, insan olmaktan çıktığı andır. Adeta mala bağlarsınız. Mantıklı düşünebilme yetisini kaybedip, sürekli sırıtma moduna geçilen o eşsiz dakikalardır!
olduğunuz yere çakıldığınız, görüş alanının bulanıp da sadece tek bir kişiyi görmeye başladığınız *, yüzünüzde alev tütmeye, kalbinizin ağzınızda atmaya, nefesinizin boğazınızda takılmaya başladığı andır.
hayatın ağır çekime geçtiği fevkalede bir zaman dilimidir.
alt karınla göğüs boşluğu arasındaki bölgede gerilme,bulantı,içeri çekilme arası yüzeyselmi yoksa içselmi olduğunu anlayamadığımız o hissi hissettiğimiz andır.
bir arkadaşımın karşı masada oturan göğüs dekolteli kızın yere düşen kalemini dikkatsiz ve tedbirsizce eğilerek yerden aldığını gördüğü andır. hala da aşıktır.
görüp de kalakaldığınız ve de akabinde yüz hafızanızın tamamı silinip de yerine "o" muhterem insanın görüntüsünün geldiği, ses hafızanızın tamamen silindiği ve kulaklarınızda yalnıca zat-ı muhteremin sesinin çınladığı,yüzünüzde garip ama salakça bi gülüş bırakan o an.
kısa bir sürede (pat diye) aşık olunmaz tezini akıllara getirir.Sevmek bir ömür sürer. Aşık olmak bir anda olmuşsa bu sevmek değildir. Elektrikler mutlaka arada bir kesilir.
* cep telefonunun ekranina surekli baktigi an
* asik oldugu,olacagi,olmak uzere oldugu kisinin sesinin kulaklarinda cinladigi an.
* onun simasinin gozunun onune geldigi an
* sarkilarda anlam arayisina girdigi an
