Bana göre aşk diye bir şey yok. Aşık da olunmaz. Ancak ilahi aşk olabilir. Bi kadını seversin sonra çocuk yaparsın sonra aşk ölür. Tamamen üreme içgüdüsüdür. Mesela hristiyanlıkta da biz de de savaşıp ölmek kutsaldır, savaşmak yiğitliktir şanlılıktır. Ancak gerçek çok farklı, gayet iğrenç çıkarlar uğruna ölüyorsun aslında, emperyalizm için para için ölüyorsun ama kutsal sayılmış. Aşk da böyle gayet doğal içgüdüsel bir olay ancak buna da kutsiyet biçilmiş. Çok düşündüm bunlar üzerine.
bir kere aşık oldun mu karşındakinin insafına kalmışsındır o da acımasızsa daha çok uzun zaman işkenceden farkı olmaz. bir kere acı çekip kurtulmak lazım öyleyse her gün canınız tek tek çekileceğine.
ülkemiz erkekleri için aşk zayıflıktır tabi. erkek arkadaşlarının yanında sevgilisine seni seviyorum bile diyemez.
neymiş efendim, arkadaşları onunla alay edermiş. ba ba ba ba
anladım ki bizi var eden de güçlü kılan da ve zayıflıklarımızı ortaya çıkaranda aşk.. diğer adıyla sevgi.. sevdiği kadar hayata tutunuyor insan, sevince umut edebiliyor.. uçsuz bucaksız beklentilerin yarattığı kaos karşısında güçlü durabilmesini, içinde büyüttüğü aşka borçlu.. o aşk adım adım küçük küçük büyüyor.. alması gereken şekli ona insan veriyor.. bir heykeltıraş gibi oyuyor onu.. hatalarını düzeltiyor, sevdiği ve güzel bulduğu yanlarını ortaya çıkarıyor.. yeterince olgunlaşınca adına aşk diyor.. kusursuz değil elbet hataları var.. bunlara karşın yine de onu mükemmel yapan, onu eşsiz yapan sevgiyle işlenmiş olması..
aşk zayıflıktır belki.. belki de değil.. tek bir şeyden eminim o da aşk bizim ilk çocuğumuz.. büyüdükçe güçleniyor..
zayıflık değil insan olmanın bir gereğidir. aşk insanı büyütür, adam eder, hayatı öğretir. aşk olmazsa dünya çekilmezdir. aşkın olmadığı bir dünyada insanlar birbirlerine sadece üreme amaçlı bakar, bu da hayvanlara ait bir özelliktir. insanları hayvanlardan ayıran en önemli özelliklerden biri de aşktır.
herhangi bir şeye aşırı bağlanmak zayıflıktır.. sadece aşkta değil her şeyde.. ama aşkın getirdiği zayıflık daha büyüktür.. çünkü olaylar sadece senin değil iki kişinin kontrolündedir..
aşık olmanın zayıflık olduğunu düşünenlerin söylediği sözdür. aşık olmak iyidir de, bir leyla durumundan da kaçamıyor insan. sanki çalışmıyor beyin. burası zayıflık olabilir ancak. ama aşk kutsaldır.
eskisi gibi aşka inanan küçük bi' kız çocuğu olsam bu önermeyi kesin bir dille reddeder ve pembe gözlüklerimi geri takardım. şimdiyse "insanlar doğar büyür ve ölür" kanununda ölmek sürecine mümkün olduğunca çabuk yakalanmak isteyen kadınla o küçük kız çocuğu aynı kişi mi? kim bilir... her neyse. aşk dediğimiz olgu, kafamızda dallandırıp budaklandırıp, hoşlandığımız insana oturttuğumuz bir maskeden ibaret. bunun zayıflık değil, hayalperestlik ve/veya umutvarilik olduğu kanısındayım. şu da var ki hayaller ve umutlar insancıl duygulardır. en sert görünümlü, çetin ceviz biri bile aşık olabilir fakat ona bunun için zayıf demek haksızlık olur. o sadece kaderinin şanssız akıbetini yaşayacak olan zavallı bir insandır.
