elini sobaya değdirip eli yandığı için o duyguyu bilen çocuğun sobanın yanına kolay kolay yaklaşmaması gibi doğal bir şey işte.. aşık olup canı yanan insanın aşktan korkması, aşık olmak istememesi.. sonu bir daha aşık olamamaktan korkmaya dayanmadığı müddetçe gayet insancıl hede..
bağlanma korkusu,terk edilmekten korkmak ve bunun acı tecrübeleri sonucunda
olm artık aşık olmucam lan ben deyip,yalnızlığı bir yaşam biçimine dönüştürmeye çalışmak.bazen başarılı olunur ama genellikle belli bir süre sonra kıyıda köşede gizli gizli ağlayan insanlardan birisine dönüşmek içten bile değildir.
