korkucak bişiy yoktur.aşk güzeldir.güzel olan herşey de acıdır ve tatlıdır.bir kere dünyaya geldiğini ve bu yazıyı okurken içinde bulunduğun durumu sadece bir kez yaşayacağını düşünürsen hiç bir sıkıntı yok.sev,aşık ol.aşkıdan öl.terk edil.sonra gene sev,gene aşık ol..
- yanlış kişiye bağlanmaktan, değer vermekten korkmak.
- hayat dediğimiz şu uzun ve karmaşık yolda, zaten türlü türlü sahtelikler, sahte yüzler görüyor ve üzülüyorken gezegenin durumuna; bir de yokluğuna ağlatacak, bu yolu iyice çekilmez kılacak insanlardan uzak durmaktır.
- büyük hayallerin, büyük rüyaların insanıysanız ve aşka kıymet biçiyorsanız olasıdır. ondan ayrıl, diğeriyle başla yapmak yerine, sizin için özel olan bu duygunun değerini bilecek insanı beklersiniz, büyük bir sabırla...
- uğruna her şeyi verecek kadar mert, her bedeli ödeyecek kadar cesur da olur insanoğlu. ama korkar ufacık bir neden gösterip gitmelerden. beş para etmeyen bir ruha kocaman bir kalbi vermek üzer.
- korkmak, aşktan değil insanoğlundan...
aşık olmaktan korkan kişi çoktan o denizlere yelken açmıştır, kendine işkence etmenin manası yok. nasıl hissediyorsan öyle yaşa, bu yolda üzelecek misin, belki evet fakat içine kapanıp hayata kaçırdığına üzüldüğün kadar üzelmeyeceksin. üstelik işltemcei olarak risk almadan başarılı olunamayacağını söylemeliyim.
hiç aşık olamadığın oldu mu?
yine, yeni bir ayrılık acısı daha yaşarsam diye şüpheleniyor insan.
üzülmek, kırılmak, onur, gurur ve daha nice soyut ama gerçek kavramlar. her biri biten aşkın arkasından el sallayan sinsi karakedi gibi.
***
"nasıl olsa bitecek" diyerek aşktan kaçar insan.
yatakta bırakılmış dirilik ve sabah yorgunluğu ile "akşam uyuyacağım toplamasam da olur" demek gibi...
birine bağlanmak o kadar zor ki, kelimeleri bir araya getirip cümle bile kuramazken şu an olduğu gibi; aşık olmak...
***
neden bir eş, sevgili ister insan?
mutluluğunu maça giderek sağlayabilir, üzüntüsünü de.
eğlenmek için arkadaş var. paylaşmak için dost.
sığınmak için aile, yığılmak için metrelerce halı.
zaman geçirmek için sayısız film, kitap.
sevişmekse niyeti genelevler...
***
ben dün aşık oldum.
bugün hatırladıkça korkuyorum aşktan. sevmek için insan seçiyorum. (ne anlamı kalıyorsa artık.)
ayrılık yaşamamak için birleşmiyorum hiçbir vücutla.
üzülmeden, kırmadan, onur ve gururdan soyutlaşmadan uzağım.
bitecek ne de olsa...
bu sabah çok yorgunum, dünden kalma alışkanlıklarım var üstümde.
seni görmek istiyorum mesela, kokunu sigara gibi çekmek istiyorum içime doya doya.
hiç sigara içmedim çünkü...
bu sabah çok yorgunum, seni sevmek istiyorum...
ben sevgili değil, aşk istiyorum. senin gibi, onun gibi, onlar gibi.
gökkuşağı gibi, iç içe ve sırıtmayan...
durduk yere sarılıp kokunu çekerek içime, denize pis kokuyor diye küfretmek istiyorum.
şurubun tadını sevmeyen, vitamin ilacını sırf tadı şekere benzediği için emen çocuk gibi.
plajlarda koşmak değil, çocuğumuzu koşturmak;
ben senden canını değil, canıma can katmanı, canında can yaratmanı istiyorum...
bağlanmaktan korkmak. argo tabiri ile s*k*lmekten korkmak. ben aşık olunca vazgeçemeyecek kadar sahipleniyorum berbat bi huy. belki yanlış bir düşünce ama korku işte elde olan bir hissiyat olmuyor her zaman. hayır lisede birine aşık oldum evlenecez sandım 4 sene sürdü ayrılmak zorunda kaldığımızda telefon edip ayrılmamız gerekiyor dedim iyi peki iyi günler dedi kapattı telefonu noluyo lan dedim bi kaç gün ağladım ha sonra alıştım tabi ilk deneyim malum. üniversitede bi kıza aşık oldum yemediği bok kalmadı ne yapsa ayrılamıyordum defedemiyordum etraftakilerin dünyada senden daha salağı yok sözleri beni artık iyice bunaltmıştı. yine evlenecez sandım 5 sene sürdü ta ki en yakın arkadaşımla evlenene kadar. sen olsan korkmaz mısın? neyse kime anlatıyorum ki; anlatılmaz yaşanır.
bir defa oldum.sonrasını bildiğim için hem istiyorum hem korkuyorum. bu durum başıma gelen en trajik şey olduğu için korkuyorum. başlangıcı genelde iyi olsa da sonu hep acı veriyor. o yüzden aşık olmaktan korkmak son derece insani bir duygudur.
aşkta birden çok hüsran yaşayıp yeniden aynı sorumlulukları almaktan ve sonucunu bile bile yine aynı fedakarlıkları yapmaktan bıkmak demektir. mücadele gücü zamanla düşer
iştahtan kesiliyor insan çünkü bu yüzden aşktan korkar.
ölümü bile düşünüyor insan, aşık olmaktan korkar.
o ulaşamıyacağı biridir, aşık olmaktan korkar.
onu hep önlerde oturan tatlı kız olarak hatırlamak ister, aşık olmaktan korkar.
acı çekmekten korktuğu için, aşık olmaktan korkar.
bir delilik yapıp onu birdaha göremiyeceğinden korktuğu için, aşık olmaktan korkar.
aslında aşık olmuştur, o korku ondandır. korkunun ecele faydası yoktur.
şu anda içinde bulunduğum durumdur.
O kadar yıpranmışsınızdır ki cesaret edemiyorsunuzdur. Bir taraftan da farkında olmadan aşık oluyorsunuzdur ve bunu engelleyemiyorsunuzdur.
Birine, belki de sizi asla üzmeyeceğinden emin olduğunuz birine "sana aşık olmaktan korkuyorum" diyorsunuz. Bu duygu gerçekten tanımsız.
kıpırtıları hissetmeye başlarsınız ve karşınızdaki insan eğer ki hiç de size göre değil, uygun değil hovarda ise özellikle korkarsınız tabi. Geleceğinizi göremezsiniz çünkü.
-Muhtemelen- aşık oldukları vakit yediği kazıkların acısı geçmeyince, yeni kazıklara yelken açmaktan çekinen aşkzedelerin yaşadığı durum.
Haksız da sayılmazlar zaten. Zira bir mesele uğruna defalarca bedbaht olmak, einstein'ın mantığına uymaz. "Aptallığın en büyük kanıtı, aynı şeyi defalarca yapıp farklı bir sonuç almayı ummaktır." der kendisi. Bir kere başarısız olduysa kişi, yeniden ve yeniden aşık olmaya -zaten- ne gerek var ki?
Bırakınız tırssınlar.
Bırakınız korksunlar.
Korkmasa bu salaklar, binlerce kere daha aşık olurlar.
