yaşanırken dünyanın en güzel duygusu olup, severek ayrılırsanız hayatınızda dayanamıyacağınız acıları size çektiren bir duygudur. kendinizi çok şanslı hissedersiniz çünkü o sizindir artık bir parçanız. herkesin onu çok beğendiğini düşünürsünüz vede o beni seçti diyip daha da mutlu olursunuz. tabiiki hep böle sürmeyebilir kavgalar, ayrılıklar, kıskançlık krizleri ise bölümleridir aşkın. bence hiçbişey düşünmeyip sadece paylaşılan anların tadına varmak en güzelidir.
zor şeydir.. önce platonik olunur, sonra beklenir- acaba onun da gönlü var mı diye- gönlü varsa yaşanır yoksa depresyona girilir mütemadiyen hayata küsülür, aradan zaman geçince de aşk diye bi hadisenin saçmalık olduğu hissedilir... ama hala aşık olunabilir birilerine... kısaca çok zor bi hadisedir hatta zamanla da ilişkilidir önce beklenir sonra yaşanır sonra biter... belki de zamana en çok bu hadisede işimiz düşer denir...
benliğinde bi yabancıyla yaşamak. aşka alışmak, aşık olduğun insana alışmak ve bir bütün olmak.
sensizken hep bi yanım eksikmiş, sayende bi bütünü artık...
aşk... herkesin kendi kalbinin sesine göre tanım koyduğu tek kelime.
uykunun yerli yersiz kaçmasına,
durup dururken ağlamaya,
kalbin onu görünce küt küt çarpmasına,
yolda yürürken ayakların birbirine dolanmasına,
hazır olmaktır.
bu konuda yetkili mercii semra hanımdır.çünkü rahmetli oğlu ataya da aşık olunca ben sana söylerim şeklinde bir lafı vardır ki dillere pelesenk olmuştur.
cehennemde cayır cayır yanmak. zaten girişinde bi yerde görmüş olabilirim "bu kapıdan" yazısını... hele de sevilen bilmiyorsa değerini, cehenneme tek yönlü gidiş bileti...*
kimi zaman dünyanın en acı zehridir. hemen öldürmez. yavaş yavaş, insanı kemire kemire bitirir. acılar içinde kıvrandırır. ''ulan bu dünyada cehennemi yaşıyorum zaten''
dedirtir...
gel gör ki kimi zaman da en tatlı şerbettir. yüzündeki nedensiz tebessüm daha doğrusu ağzın kulaklarda dolaşması, dünyanın umrunda olmaması sebebidir aşk. kabına sığamazsın. cennet ya ayaklarının altında ya da başının üstünde zannedersin...
ve maalesef bir gün biter biter bu yaşananlar. bitmezse ne ala, sen cennete girmişsin zaten daha ne istiyorsun. ama biterse de üzülmemek gerekir. aşk acı ceksen de, şerbet içsen de her haliyle güzeldir. önemli olan o güzelliği görebilmektir. çektiği acıdan aldığı hazzın, ya da mutlu anların kıymetini bilen insan aşık insandır. gerisi yalandır, yılandır...
kalbinize binlerce hançer saplanır ve siz bu inanılmaz acıdan sapıkça bir zevk alırsınız... geçmez, geçmesini de istemezsiniz... böyle bir şeydir aşık olmak... *
entry okunduktan sonra yapılan edit: benim gibi balta bir adama bile yukarıdakileri yazdırır ayrıca... *
