geçici, aldatıcı bir histir. gerçekte kocaman bir hiç olan insanları bir şey sanmaya sebep olur. aşkı meşki boş verin. siz siz olun sevgi, saygı ve emeğe değer verin.
uzunca bir süredir bu hissi özleyenler için aynı tadı veren bir şahaser yapmış nessi gomes.
aşık olacağı anı iple çekenlerin keyifle dinleyebilmesi adına buraya bırakıyorum
"Kim aşık olmuşsa, kendisinin eksik parçalarını arıyordur. Bu yüzden aşık, maşuğunu düşündükçe acı çeker. Bu tıpkı, uzun zamandır görmediğin birinin odasına girdiğinde bulduğun anılar gibidir."
Aşk güzel şey -demek isterdim- ama en büyük aptallıktır. Neden canının yanacağını bile bile ateşe atlar kı bi insan. Anlamadığım noktaysa şu; madem kimse aşka inanmıyor, canı yanıyor? Kim yapıyor bunu? Evet farkına varmalıyız ki bizim aşık olduğumuz kişi de bir başkasına aşık oluyor. "O" tarafından acı çekiyor. Ne kadar yıkıkca dimi? Bu yüzden aptallık.
Bir kere başa gelen güzel bir duygudur. Eğer ikinci birine aşık oldum diye düşünürseniz önceden aşık olmamışsınızdır.
Aşık olup olmadığınızın sağlamasını aşık olduğunuz kişi sizden gidince yapabilirsiniz...
