bugüne kadar aşktan yana şansız olan insandır. ya hep platonik aşklar yaşamıştır ya da terkedilmiştir. aşk denen illetten nasibini bir şekilde almıştır. bütün gün sol yanında bir ağrı ile yaşamak istemiyordur artık.
aşkı hoşlanmakla karıştıran insandır. her insana aşık olamaz ki insan. aşk geldiğinde zaten seni dinlemez. aşk çabuk gelebilir ama kolay bitmez.aşk neydi peki. çuhada ipek görebilmek mi? bir dudağın arasından çıkan yüzümüze vuran nefesin yüzümüze verdiği pembelik mi? toprağı amber niyetine koklamak mı? arazı cevhere, bedeni ruha köle eylemek mi?
onda bulduğumuz bir mektubun ilk satırı mı. telefonda ilk duyduğumuz sesi mi! sendeki yeri keder mi yoksa mutluluk mu. ikisinin karmasını yüreğimizde yaşamaktır. hayatın iki tarafında sana seve seve yaşatandı. yoksa toprağı amber gibi göremezsen sevebilir miydin toprağı? kendinden vazgeçmeden sevebilirmisin başkasını? her insan aşkı tanımlar. çok az kişi yaşar.
yanmıstır dili. güzel bir dille geçmişten kurtulması gerektiği nasıl ki beş parmağın beşinin bir olmadığı gibi her insanın aynı olmayacağı korkularını bi kenara bırakması gerekliliği anlatılmalıdır.
