Duygularına tercüman arayan yazarın sorduğu tatlı bir sorudur.
Gün içerisinde normal bir şekilde oturup bilgisayar oynarken ya da telefonda bir şeyler izlerken arka planda insanlara bir anısını anlattığını duyup, elimdekini kenara bırakarak onu dinlemeye başladığımı fark ettiğimde anladım sanırsam.
Ya da ona doğru baktığımda içimin huzur ve mutluluk dolduğunu fark ettiğimde de olabilir.
Birinin suratına bakarken istemsizce gülümsüyorsanız ipler elden kaçmış oluyor.
Elin ayağın birbirine dolaşması, kalbin hızlı hızlı çarpması. Uykusuzluk, iştahsızlık, sahiplenme duygusuyla paranoyak olmak. karşılaşınca, Yüzün kızarması, Ne konuşacağını bilememek, göz temasından kaçınmak ama bakmadan da edememek gibi bazı belirtiler. Yaşadığım için biliyorum. Keşke hiç yaşamamış olsaydım diyorum bazen içimden.
Yoksa kulakları, burnu, kafa şekli bile batar bana bir süre sonra, yanında oturmak ızdırap gelir. Durup durup kusur bulur içimden "te allah kahretsin seni" der dururum.
Fizyolojik belirtileri görünce kalp atışı hızlanması , dil kuruması ama avuç ve ayak terlemesi , iştahta azalma bir de nasıl tarif edilir ki - midede kelebekler uçuşması -
