uzun süre söylemediyseniz söylemeyin zaten. karşı taraf dişi ise ve size benzer duygular besliyorsa zaten belli ederdi o zaman diliminde. belli etmediyse sonuç kaçınılmaz ben seni arkadaş olarak görüyorum vakasıdır. yok siz dişi karşı taraf erkek ise sonuç turkiye standartlarında pek olumsuz olmaz tabi çok çok çirkin değilseniz. olumsuz olmaz ama gerçek bişilerde olma ihtimali çok yok.
karşısında ki insandan kötü cevap almak korkusuyla gururuna yediremeyen insanların yaptığı şeydir. evet her zaman söylemek gerekmez. içinde yaşamak da güzeldir çoğu zaman.
bak kardeşim dünyanın en korkak en özgüveni yerlerde olan adamı olsan bile bir kereye mahsus o cesareti bir yerlerden bulup buluştur cebine koy ve çık sevdiğin kişinin karşısına ve direk gözlerinin içine bak ve söyle onu sevdiğini. dizlerinin titremesine kelimelerin ne kadar saçma çıktığına aldırış etme. söyle. çünkü söyleyemediğin her an için pişman olacaksın.
pişman bir adam, gri şehrin adamı.
Esas sorun cesaret edememek değil. Eğer birine onu sevdiğinizi söylerseniz ve o kişi bu duruma kayıtsız kalırsa onu sevmeye devam etmek size onursuzca geliyor. Ben mesela cevabı bildiğim için sustum.
Gerçek olan aşktır.
Söylememek ya da söyleyememek tamamen olayın boyutunu ve insanın kimyasını değiştiriyor.
Kimseyi bu kadar sevemem dersin ve öyle olur.
Kendi hayatına ve onun hayatına yön veremezsin,adını koymazsın içinde. iyi ya da kötü olduğunda hep ilk o gelir aklına,gülüşü,mimikleri ve tavırları..
Her şarkı hatta okuduğun her şiir bile ona çıkar.
Hiç o hislerin bitmemesini dilersin hatta hep böyle kalsın,beni sevmese bile kimseyi de sevmesin istersin.
Kısacası içinden çıkmak da istemezsin,içinden çıkmasını da..
Aşık olduğunu söylemezsin,zira o büyü bozulur zannedersin...
Edit: arka fon müziği erkin Koray - inan ki olur genelde.
inanın Söyleseniz ve karşılığını alamasanız daha az üzülürsünüz. insan yaptıklarından değil yapmadıklarından pişman olur Çünkü. inanmasın nolacak seviyorsanız, sevdiğinize inanıyorsanız karşınızdaki insanın inanmaması umrunuzda olmasın. Söyleyin rahatlayın. Gözlerine bakıp söyleyin yapamıyorsanız kulağına fısıldayın ama söyleyin bir şey kaybetmezsiniz. Askıda kalan şeyler üzücü ama net olan şeylerden daha geç unutuluyor.
Kedi, evet pişmanlıklar denizinde ama yüzme bilmeyen bir kedi.
ifade edilmemiş duygular asla ölmez, sadece diri diri gömülür ve sonradan korkunç bir şekilde tezahür ederler. Fred'un bu tespitini aklıma getiren ve sık yaşadığım durum.
Aşk allahın insana verdiği en büyük nimetlerden biridir. Birine aşık olduysan zaten onu yüreğine bi güç düşürmüştür. Git söyle olursa meşk olur olmassa işte o zaman aşk olur.
Çok düşünen adamların sorunu da bu. Sonrasını düşünerek hayatı ıskalamak. Siz doğru zaman doğru mekan kovalarken aşık oldugunuz kişi yalnız olmaktan yorulup yeni aşklara yol alıyor.
6 seneye yakın bir zaman dilimini hayatımdan silip atmama vesile olmuş durum.
ha gerçi o 6 sene olmasaydı bugün bulunduğum yerin yakınına dahi gelemezdim o da ayrı mevzu , sağolsun kendisi var olmasa bile , hatta kendisinin bu durumdan haberi dahi olmasa bile sevgisinin bana yaptırmadığı şey kalmadı , çağ atlattı.
hayatımdan geçip de arkasından umarım mutlu olur dediğim tek kadın kendisi , öyle de kıymetli hala.
Ergenlik zamanlarımda hoşlandığım biri vardı, uzaktan uzağa bakıyordum öyle. onu gördüğümden beri ne yediğim yemekten, ne içtiğim sudan tat alıyordum. Halbuki ergendim sadece, sürekli sorun çıkaran, hani şu ağzına terlikle vurulası çocuklardan. Ne garip o günden sonra sesim bile çıkmaz olmuştu, hatta olgun davrandığım bile söylenebilir.
Yeni bir aile taşınmıştı mahallemize, yurtdışından gelmişler. Çocuklar arabanın etrafına toplandı, o zamanlar yeni görüyorduk ithal arabaları. Bir kadın ve bir çocuk indi, sonra bir adam. Kadının kocası sandık ilk başta, değilmiş. Abisiymiş, çocuğun babası yurtdışında yaşıyormuş, boşanıp buraya taşınmışlar. büyükler fısıldaşırken duymuştum. ilk görüşte değildi belki ama ilk gülüşte aşık olmuştum..
Şort giymiş etrafta gezinen kara kaşlı kara gözlü bir çocuktu, çok güzel gülerdi. Her güldüğünde beni de aydınlatırdı tebessümü ile. mahalle çocukları ile toplanıp oyunlar oynardık, ben oynamak yerine bir köşede onu izlerdim. Hani film yerine sevdiğinin yüzünü izlersin ya öyle, arada onu izlediğini fark eder dönüp yüzüne gülümser, gözleri takılı kalır. her şey anlamını kaybeder o an, duyamaz/göremez olursun. Sadece gözleri kalır gözlerinde, hiç bitmesin istersin ama çok kısadır o an. işte oyun aralarında izlediğimi fark eder gülümserdi, tüm gün yeterdi bu bana.
Ona hoşlandığımı söyleme provası yaparken, mahallenin yaşlı ama genç ruhlu amcasına yakalandım. Arif abi beyaz gözlüklü, çizgili gömlek altına kot ve spor ayakkabı giyen aykırı bir amcamızdı. Amca dememize kızardı, abi derdik o yüzden.
-bak çocuk! Provayla falan olmaz bu işler, gidip nasıl hissediyorsan açıkça söyleyeceksin.
+abi kolay değil ki, o bakarken kendimi unutuyorum ben.
-tamam kes romantizm yapma! Delikanlı ol, çık şak diye söyle.
+bunu benim söylemem doğru mu? Kız olan benim, yani..
-aşk bu yahu! Hiç gurur yapılır mı? Hem ne olmuş, kızlar delikanlı olamaz mı? Aşık olduğunu haykıramaz mı?
+arif amca niye yükseldin ya? Az sakin konuş duyacaklar!
+bana amca demeyeceksin çocuk! Bırak duysunlar, sustukça daha da beter oluyor, çekilmez taşınmaz hale geliyor bu meret. Bak bana, milletin ağzına sıçıyorum, bin türlü huysuzluk yapıyorum. Genç görünür öyle hissedersem aşkım hayat bulacak sanıyorum, kalbimin yangısını kendimi kandırarak gideriyorum.
-niye abi ne oldu ki?
+ben de aşık oldum, bakma öyle! Ne var yani huysuz ve geçimsizsem? Eskiden böyle değildim, şimdi de değilim aslında. Sadece ona buna sinirlenip içimdeki fırtınayı dindirmeye çalışıyorum.
+söyleyemedin mi?
-söyledim, evlendik, sonra o beni bırakıp gitti.
+seviyorsa neden gitti?
-isteyerek gitmedi, zamanı gelmişti dediğine göre Ama çok zamansızdı be çocuk, son kez sesini duyup yüzünü bile göremedim. Sen de benim gibi aksi biri olup yalnız kalmak istemiyorsan, fazla oyalanmadan git şu velede söyle.
+evlenmek için çok erken değil mi?
-esas olan evlenmek veya birlikte olmak değil, içinde kalanın içini yakmasına izin vermeden söyleyip kurtulmak.
+ya söyledikten sonra daha çok yakarsa?
-ihtimallerle boğma beni çocuk, kalk git şurdan!
Kızmıştı ama haklıydı, ergenliğin bana verdiği yetkiye dayanarak adamı sinir etmiştim. Sonra ne mi oldu? O gitti, yurtdışına babasının yanına. Kapılarını çalıp annesinden bunları duyduğum an, arif abinin söylediklerini daha iyi anlamıştım. Bu hayatta en çok, yapamadıkları ve söyleyemedikleri insanı mutsuz ve pişman ediyormuş..
ya aslında biz seninle daha çok görüşsek diye lafa girer oradan yürürüm diye düşünürsün. karşındaki de çok iyi arkadaşız lütfen bunu bozma diyerek ağzına sıçar. bir daha hiç kimseye ne aşık olduğunu söyleyebilirsin ne de hoşlandığını.
