bazen de cinsel arzuların kabarmasını aşk zanneder kişi. paylaşımın sadece cinsel temas olduğunu farkedemezse eğer kendini kandırmaya devam eder fakat an gelip de cinsel arzular bittiğinde aslında hissettiği şeyin aşk olmadığını anlar.
genelde sahıstan ayrıldıktan sonra pişman olduğunuzu itiraf edemediğiniz için ben hiç aşık olmamışım ki aşık olduğumu sanmışım diyerek kendımızı kandırırız.
ete kemiğe bürünmüş olana, "real"e aşık olmaktır.
zira ancak bir "ideal"e aşık olunur.
Dolayısıyla karşınıza çıkan gerçek kişiye duyulan aşk, aslında "aşık olduğunu sanmak"tır.
onun için ölürsün, ağlarsın, herşeyinden fedakarlık edersin..niye?? çünkü kendi çapınca ona aşıksındır. sonra zaman geçer, hiçbişi olmamıştır o insanla aranda. ohoo hayatından kimler gelir kimler geçer..sonra bigün eşyalarını karıştırırken eski günlüğün, ona ait bi sözün, bi şiirini bulursun ve kendi kendine gülümsersin. aşk olamazdı ki zaten bu eğer bi zaman sonra unutup gülebiliyorsan. aşk sanmışın, o kadar kendini paralamışın..aslında hissettiğini sandığın şey aşk değil, çocukça masum bi beğeniymiş.
sevgiliye o kadar ümit verdikten sonra bir anda terketmeye bahane olarak gösterilen, "ben" duygusu tavan yapmış modern insan davranışı. "aşık olduğumu sanmışım" diyerek ilişki bitirilir. "pardon" şeklinde özür dilenerek de herşey tatlıya bağlanır. anlayışlı, modern ve mantıklı olmanın tadına varılır.
