ironik bir romantizm entrysi girmeye çalışmış bir bünyenin sözde hikayesinde (bu hikaye de geçen kişi ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür) yazan bir paragraf.
ben bu hikayeyi yemedim,çünkü kimse aşık olduğu insana besleme demez * insan aşık olduğu kişiye acıyamaz,acırsa aşık olamaz,çok tehlikeli bir duygudur acıma.aşkta kesinlikle olmamalıdır,acıma duygusunun girdiği anda aşk fazla sürmez,tüketir kendini.
son olarak...
muhteşem parça benden aşık olanlara. *
ölürüm yoluna ölürüm de yine boyun eğmem.
yakarım dünyayı uğruna ama sana eğilmem.
öyle sınırsız,öyle derin,öyle çok severim ki korkarsın...
pir pir eder kalp. uyuyamazsin. yemek yiyemezsin.
onu dusunursun. ne yapiyor acaba dersin.
aklina geldikce kiskanirsin.
uzulursun.
kendi kendine gulersin.
ama guzeldir. her seye deger. cok zevklidir.
sevgilim icin kalbim aci pompalamis cokmuki? *
her aşk için geçerli olmayan önerme. daha çok, tek taraflı aşklar veya sancılı aşklarda, mutlu olduğun zamanların toplamından çok acı çekersin ve söz yerini bulur. kan değil acı pompalar kalbin ve mutsuzluğa mahkum eder seni de.
aslında acıdan ziyade ilk başlarda, heyecandan pompalar. belki daha sonra terkediliş denen vahametimsi o duyguyla tanışınca, işte o zaman pompalar kalp, acıyı ızdırabı...
aldığın her nefes ciğerlerine saplanan bir sancı, verdiğin her nefes beyin damarlarında sıkışan ızdırap basıncının dışa vurumudur artık.
göremediğini ilk kez bu zamanlarda anlarsın.
ve herkesin O'na benzediğini.
başlık iyi de açarı kötü hacı. tanım yapalım da başlığın sözlük için durumu ile alakalı demesinler. gerçi adımız çıkmış bi kere yapmasakta yaptı derler.
velhasılı aşık olunan kişinin tekelinde olan kalp atışlarını istediğinde mutluluğa istediğinde acıya çevirebilme gücünden kaynaklıdır. aşkınız büyükse bir günlük mutluluk için bin günlük acıya değer orası ayrı...
