en asil duygunun insanıdır. içtendir, sadıktır resmen aşk adamıdır. tabi çoğu zaman bu büyük şeyler karşıdaki tarafından yok sayılır diğer daha az önemli olan kriterlerlere göre karar verilir. sonuçta iki taraf da kaybeder aşk ise hayli hayli kaybeder.
öncelikle kendine güvenmiştir daha sonra karşısındaki insanın doğruluğuna güvenmiştir.
karşısında ki insanın karar vermesini engelleyen geçici faktörler olduğunu düşünür,
ilgisini belli eder, gelip geçici bir istek olmadığını anlatır,
mücadele sonunda kazanır, ilişki devam ederken ezik taraf olmaz her şey olması gereken gibi devam eder..
ilişki bir gün son bulursa eğer, yaptığı hiçbişeyden pişman olmayacak kadar rahattır,
sevgilisinin arkasından belalar okumaz, ya da hakaret etmez,
yaşanması gereken yaşanmıştır, bitmesi gerektiği yerde bitmiştir...
(bkz: o hikayedeki mal benim)
o aşka sahip çıkmak için, gerçekten peşinden koşarken ölen erkekse, aşktır.
dünyanın belli saplantı haline gelmiş düzeni ise para ve sex hep galip gelir, zaten aşk hiç olmamıştır...
saf ve tmiz duygularla bir bayana hayatını bağlamıştır. ama karşısındaki bayan bu aşkı görememiştir. bir bize denk gelmez böylesi aşkına sahip çıkan dedirten cümledir.
