Platonik aşık olduğumda Ağladığım zamanı hatırlarım hala. Üstünden 7 sene geçti, o ağladığım zamanı unutmadım. Akabinde güldüğümü de.
Çünkü ağlamadan evvel yaşadığım şokla kafamı sert bir şekilde ranzaya çarpmıştım. Sonrasında millet ağladığımı görünce "kafam acıdığı için değil, kalbim acıdığı için ağlıyorum" gibi bir şey zırvalamıştım. O esnada yatakhane kopuşlarda. Meğer ibneler şaka yapmışlar bana onunla ilgili. Şaka olduğunu duyunca ben de gülüşmelere katıldım.
