Ya doğru kişiyi bulamamış ya da yeterince üzüldüğü için kimseyi sevemiyorum olabilir. kırıla kırıla kalp mi kaldı da aşık olalım? ne zaman birinden hoşlanıp seviyorum galiba desem gene birden soğuyorum mesela. kimseyi sevememek de kafayı yedirtiyor. zor bir durum. umarım bu kuyudan Bizi çıkarabilecek kişileri buluruz sevgili yazar dostlarım. ihtiyacımız var gibi gibi.
(bkz: aa bu benim la)
kimsenin sizde iz bırakamaması demektir.
ah şu vardı ya onunla şunu şunu yaptık diyememektir.
güvensizlikten kaynaklanır. ilişkinin sonunu başından görüp hiç başlamamakla sonuçlanır.
sonunda tam ortasına düşecek olan insanoğludur. kendinizi beton gibi, cansız bir varlık gibi hissediyorsunuz ama sonra 'asla olmaz' dediğinize bir sıcaklık bir ilgi. * sonrasında nur topu gibi bir belanız ya da tatlı belanız oluyor. her şekilde bela ama. can feda böyle belaya tabii...
bağlanmaktan korkan insandır, sonunu düşünen, sıkılırım diyendir; kızsa ''başka erkeklerde arayış içerisine giren'', erkekse de, ''daha güzelini bulurum'' diyendir. halbuki, aşk değil midir ki, sadece onu görmek, onu hissetmek, onun dışındaki x'lere ya da y'lere algıları kapatmak.
