hayat öyle hırpalar ki bazen insan gönlünün kapısını penceresini her bir yerini kapatır. gönül istese bile yıkamaz o duvarı. çünkü yıkmaya gücü kalmamıştır. o çabaladıkça alışmıştır sırtından hançerlenmeye.
güneşi görmeyi çalışır perdenin arkasından. güneş ne kadar parlasa da o gönüle güç veremez. yorgundur çünkü adım atmaya takaati yoktur. halbuki istemez mi onun da tek derdi sevdiceği olsun. istemez mi yağmurlu bir havada beraber oturup film izlemeyi. istemez mi ona sarılıp uyumayı...
bazen çok kolay anlık bir sebepten bile olsa insan bazı dönemler kolay kolay sevemez kimseyi. suç kendinde değil onun yetiştirdiği kalbi kırıp dökenlerdedir.
duyguları ve mantıgı arasında gidip gelirken, mantıgın ağır basmasıdır.
elinde değildir aşk'a yakın duygular yaşasa da hiç bir insana aşk gibi yüce bir duyguyu konduramıyordur yada henüz aşık olacağı insanla karşılaşmamıştır.
sabır sebat eyleyip bekler bekler ve bekler.
aşık olamayan insan gerçek aşkı arayan insandır. beklentileri okadar fazladırki,bir türlü aşık olacağı insanı bulamaz. ve kolayca aşıkda olamaz. aslında bu insnalar çok yoğun yşarlar duygularını o yüzden de kolay kolay aşık olmazlar.seçicidrler.
