aşık maşuk

entry4 galeri0
    1.
  1. Helal kıldı maşuka, Aşık kendi kanını
    Maşuk nakşından okur, Aşk eri kuranını
    Yardan ayrı olunca, asılıp ölmek yeğdir
    Aşık kendi bırakır boynuna urganını



    Gitmez aşık gözünden, hergiz maşuk hayali
    Nitekim ZELHA verir YUSUF un nişanını
    Dirlik budur maşuka, Aşık yolunda öle
    Sorarlar ise eydem aşıkın burhanını



    BELKIS ile SÜLEYMAN aşka düştü bir zaman
    isteyip bulmadılar bu derdin dermanını
    Gökteki HARUT MARUT, Aşk için indi yere
    Zühre yüzün görünce unuttu rahmanını



    FERHAD bu aşk yolunda başın külünge tuttu
    HÜSREV ŞiRiN derdinden dosta verdi canını
    LEYLA ile MECNUN işi aceb gelir bu halka
    Abdurrezzak terketti aşk için imanını
    Zamane vefaları cefa gelir Yunus'a
    Bir doğru yar bulunca feda kılar canını
    (bkz: Yunus EMRE)
    1 ...
  2. 2.
  3. Aşık ve maşuk birbirini tamamlar. Birinin yokluğu, dğerini de yok kılar. Bu gerçeği Aşık Veysel şöyle ifade eder:
    "Güzelliğin beş para etmez bu bendeki aşk olmasa."

    Bülbül bu denli nale eder mi gül olmasa,
    Gül, nazı kime eyler idi bülbül olmasa.
    Nale: Feryat.
    Feridi.
    2 ...
  4. 3.
  5. yeni bir yazar, hoşgelmiş; koştursun gari sözlükte.

    şaka len şaka.

    bir daha sözlüğe gelinse alınacak nick'tir efenm.
    0 ...
  6. 4.
  7. Aşık ve Maşuk: iki Ruhun Ebedi Yolu

    Aşık ve maşuk… iki kelime, iki ruh, iki sevgili. Ama bu sevgili, ne yalnızca bir insana ne de yalnızca bir arzuya bağlıdır. Aşık ve maşuk, bir insanın Allah'a olan derin sevgisinin ve aşkının sembolleridir. Onların hikâyesi, yalnızca bir ilişki, bir bağ değil; insanın yaratılış amacını, içindeki en derin arayışı ve nihayetinde varoluşun sırrını bulma yolculuğudur.

    Aşık, bir arayış içindedir; ama bu arayış, sadece bir başka insanı bulma arayışı değildir. O, kalbinin derinliklerinde bir boşluk hisseder; bu boşluk, her şeyin ötesinde, bir şeyin eksik olduğunu hissettiren bir yalnızlıktır. Aşık, bu yalnızlıktan kurtulmak için bir sevdaya, bir ideale yönelir. O, ruhunun aradığı neyi bulmak için her yoldan geçmeye, her zorluğu aşmaya hazırdır. Aşk, bir arzu değil, bir ihtiyaçtır. O, kalbinde bir sevdanın büyüklüğünü hisseden, her şeyin ardında bir mana arayan kişidir. Aşık, yalnızca bir özlem içinde değil; o, her şeyin ötesinde bir buluşun özlemindedir.

    Maşuk: Gizli Olan, Aranan ve Bulunan

    Maşuk ise, aşık için hem bir sır hem de bir cevaptır. O, görünmeyen, fakat her an gözlerin önünde olan bir gerçektir. Maşuk, aşkın içindeki anlamdır; o, ruhun özüdür. Ama maşuk, sadece bir insanın şekliyle, yüzüyle değil, her şeyin ötesinde bir varlıktır. O, Aşık'ın kalbindeki o eksikliği tamamlayan, ruhun boşluğunu dolduran yüce varlıktır. Maşuk, bir gölge gibi aşıkla birlikte yürür; ne zaman ki aşık, onun peşinden tam anlamıyla koşar, işte o zaman maşuk belirir. Maşuk, bir gövde değil, bir ruhtur; o, aşık için yalnızca bir sevgili değil, aşkın ta kendisidir.

    içindeki aşkı anlamak için bir insan, önce maşuku tanımalıdır. Ama maşuk, her zaman bir sırdır; çünkü gerçek aşk, insanın gözleriyle değil, kalbiyle görülür. Aşık, her zaman maşukunu bir adım geriden takip eder. O, her zaman uzak ve gizli kalır, çünkü gerçek aşkın özü, bulmakta değil, aramakta gizlidir. Maşuk, aşık için bir yansıma değil, gerçeğin kendisidir. Ancak, bu gerçek, bir bakışla ya da tek bir dokunuşla anlaşılabilecek kadar basit değildir.

    Aşkın Yolculuğu: Birlikte Yükseliş

    Aşık ve maşuk arasındaki ilişki, yalnızca bir fiziksel bağ değildir; bu ilişki, bir arayış, bir kavuşma, bir birleşme sürecidir. Çünkü her aşk, bir kavuşma arzusudur. Aşık, her zaman maşukunu bulma yolundadır; ama bu yolculuk, dışsal bir arayıştan çok, bir içsel keşif ve dönüşüm sürecidir. Aşık, her adımda daha fazla kendisini kaybederken, aslında maşukuna daha da yakınlaşır.

    Ancak kavuşma, asla bir bitiş değildir. Bu birliktelik, bir aşkın sürekli büyüyen bir yolculuğudur. Aşık ve maşuk, birbirini tamamlayan iki öğedir. Birlikte, aşkın derinliklerinde ilerlerler. Her ikisi de birbirini buldukça, kendi varlıklarını kaybeder ve bir bütün haline gelir. Gerçek aşk, birbirini bulmuş ama kendini kaybetmiş iki ruhun birleşimidir.

    Ve burada, önemli olan bir şey vardır: Aşk, bir varış değil, bir süreçtir. Maşuk, aşık için bir hedef değildir. O, aşk yolculuğunun her adımında, her anında gizlidir. Aşık, her an maşukuna daha yakın olur; ama her adımda, aslında kendisinden bir parça daha kaybeder. Bu kayıp, bir kazanımdır. Çünkü aşk, insanı kendisinden soyundurur, fakat her soyunma, insanı en saf haline, en yüce haline çıkarır.

    Ebedi Buluşma: iman ve Aşkın Birleşimi

    Ve nihayetinde, aşık ve maşuk arasındaki bu yolculuk, insanın en derin imani aşkını bulmasıyla tamamlanır. Aşık ve maşuk, bir insanın kendi içindeki ilahi aşkla, Allah'a olan sevdanın tezahürüdür. Maşuk, aslında her zaman aşık ile birlikteydi. O, insanın kalbinin derinliklerindeki sevgidir. Aşık, sadece bir insan değil, bir yolcudur; yolculuğunun sonunda, maşukunun içindeki en yüce aşkı keşfeder. O aşk, insanın Allah'a olan sevgisi, teslimiyetidir.

    Aşk, gerçek anlamda bu birleşmede meydana gelir. Aşık, Allah'a olan sevdasında kendini kaybeder; ve Allah, maşukunda kendisini bulur. O zaman, aşkın en yüce hali, insanın ruhunun Allah'a kavuştuğu andır. işte o anda, aşık ve maşuk, birbirlerini bulur ve ebediyen bir bütün olur.

    içindeki aşkı doğru şekilde yönlendiren bir insan, bir gün o aşkın gerçek özünü görür. Çünkü aşk, bir insanın yalnızca başka bir insana değil, her şeyin ötesinde Allah'a duyduğu en derin sevgisidir. Aşık, ancak Allah'a olan sevgisini bulduğunda gerçek maşukuna kavuşmuş olur. Bu aşk, her zaman bir kavuşma, bir arayışla devam eder; çünkü aşk, varoluşun sırrıdır. Ve o sırrı çözmek, insanın en yüce gayesidir.
    0 ...
© 2025 uludağ sözlük