1.
-
17. yüzyılda yaşamış Divriğili halk ozanı. Şiirlerinden bazıları:
Bülbül oldum gülistanda şakırım
Öz bağında biten gül neme yetmez
Süleymanım kuş dilinden okurum
Bana talim olan dil neme yetmez
Derviş oldum pir eteğin tutarım
Hakka doğru çekilmiştir katarım
Baykuş gibi garip garip öterim
Issız virâneler çöl neme yetmez
Aşk kitabın ele aldım yazarım
Dâim Hakka doğru meylim nazarım
Neme gerek dağ başında gezerim
Ol Kerime giden yol neme yetmez
Bu dünyanın nolacağı malumdur
Bu sırrın aslına inen Alimdir
Az yaşa çok yaşa sonu ölümdür
Bana hırka ile şal neme yetmez
Budalam sırrına kimseler ermez
Tevekkül malını erteye koymaz
Kişi kısmetinden ziyâde yemez
Bana kısmet olan mal neme yetmez
***
Elime aldım kalemi
Seyrettim cümle âlemi
Ârifler seçer kelâmı
Güher incilmez incilmez
Dünya tebdil düzen olmuş
ikrarından bezen olmuş
Her tâlip bir hezan olmuş
Yunsan incelmez incelmez
Bu yollarda olmaz yalan
imanını verme talan
Yorulup da yolda kalan
Hergiz dincelmez dincelmez
Budalayım der ki bilin
Dinleyin sesin bülbülün
Vakti geçince bir gülün
Solar goncalmaz goncalmaz
***
Haziret-i Hızır selâm göndermiş
Oturduğu postu pâk etsin deyu
Muhammed kandilden indi buyurdu
Yediği lokmayı hak etsin deyu
Giyinip yediği meydanla erle
Yolu doğru tut da erkânı birle
Kimi talip olmuş kimisi pirle
Onu birbirine kat etsin deyu
Katardan ayrılmış bir devesi var
Cemde kabul olmuş bir duası var
Bin katar devede bir devesi var
Anı ileriye çek etsin deyu
Kurbanlık koyunu sürüden seçme
Aç otur keçinin sütünü içme
Direksiz köprüyü uğrayıp geçme
Onun temeli yok, yık etsin deyu
Bir kişi rehbere gidemez ise
Rehberin buyruğun tutamaz ise
Hakk cem'ine meyil katamaz ise
Yükü saman, çaya dök etsin deyu
Budala'm der cehennemin ateşi
Rehbere bağlıdır talibin başı
Müdarayla yola gitse bir kişi
Yeri cehennemdir dık etsin deyu
Kaynak:
Doğan Kaya
http://turkoloji.cu.edu.tr/HALK%20EDEBIYATI/21.php
