bilmeden içtim. bir anda oldu. iliklerime kadar doldum fark etmeden. 1 yıl 8 ay bununla yaşadım. 1 yıl 2 ay kadar sesini bile duymadan sevdim. onu düşünmeden bir günüm bile geçmedi. en sonunda 2 gün önce söyledim. oturup uzun uzun konuştuk. cevap evet de değil hayır da değil. ama bende bıraktığı etkiyi tahmin edebilirsiniz.
bu söyleyeceğim imkansız belki de, bir anda ve istemsiz oluyor çünkü. ama çaktırmadan damarlarınıza giren bu "şarabı" fark eder etmez olanca hızla içinizden söküp atın. çünkü size yaşattığı kafa, duygular, sizi içten içe uyuşturması falan dünyanın en güzel şeyi belki de. ama sonucu da bir o kadar acı veriyor. yağlı kazığı kalbinize saplıyor. ve en kötü tarafı, o kazık kalbinize işlerken, her anında hissediyorsunuz o acıyı. çıkarırken de en az girdiği kadar acıtıyor o kazık. onu unutmaya çalışırken. onu düşünmemeye çalışırken. ama eninde sonunda o kazığı çıkartıp atmalı ve hayatınıza devam etmelisiniz. çünkü içinizde kaldığı her gün o kazık sizi tekrar tekrar öldürüyor.
