altın kitaplar etiketiyle basılmış canan tan imzalı öykü kitabı. tanıtımı;
"Vakt-i zamanında, "Aldanma ki şair sözü elbette yalandır" diyen Fuzûlî, günümüzde yaşasa, "Aldanma ki sanal aşklar elbette yalandır" mı derdi? Yoksa, "Aşk aşktır" diyerek, gerçek ya da sanal tüm sevdalıların önüne mi sererdi dizelerini?...
Var mıydın gerçekten? Gözlerimiz buluşmadan, ellerimiz birbirine değmeden, yalnızca yüreklerimizle, doludizgin bir aşk seninle paylaştık mı biz? Yoksa... Acımasız bir aldatmaca mıydı yaşadıklarımız? Kimdin sen? Bilinçaltımın bana oynadığı bir oyun... Gerçekleşmesini istediğim ulaşılmaz bir düş... Kahredici bir duygu yanılsaması... Hangisiydin? Var mıydın gerçekten? Bilemiyorum..."
sahi nedir aşk? dokunmak, görmek, işitmek, konuşmak? hangisidir bunlardan ya da hepsi birden midir? yoksa çok daha fazlası mıdır? her şeyden önce paylaşmak mıdır? anlamak ve anlaşılmak mıdır? konuşabilmek midir ya da konuşmadan da anlaşabilmekmidir? tüm elvedalara rağmen bir türlü veda edememekmidir? bir yanılsamamıdır? varlığına kendimizi inandırdığımız ama aslında hiç olmayan birini hayatımızın merkezi yapmak mıdır? gözün kör olması ya da aklın uçması mı yoksa tam tersine akıl yerinde ve gözler açıkken yaşananlar mıdır?... tüm bu soruları ve daha fazlasını düşünmenize neden olan canan tan kitabı.
kitabın ilk sayfasında cemal süreya karşılıyor sizi...
sizin hiç babanız öldü mü?
benim bi kere öldü, kör oldum
yıkadılar aldılar götürdüler
babamdan ummazdım bunu kör oldum...
adından da anlaşılacağı üzere, sanal aşkları konu almış bir kitap, karakterler tanıdık bildik aslında, kendimizden çevremizden duyuyoruz yaşıyoruz görüyoruz yalan yok. bilmediğimiz bir şey anlatmamış belki ama bildiklerimizi hikaye tadında okumakta zevkliydi.
canan tan'ın bildiğim kadarıyla yeni çıkmış kitabı.
üstüne yazılacak, çizilecek birşey bulamıyorum. tek tavsiyem; okumayın!
ben hayatımda bu kadar sıkıcı, bayıcı, bunaltıcı bi kitap daha okumadım abicim. birbirinden bağımsız 5,6 hikayelerden oluşan 206 sayfalık ince bi kitap.
hepsinin içeriği nerdeyse birebir. tek fark; hikayedeki isimler ve mekanlar. yazmış olmak için yazılmış gibi. ben bi başlayayım da nasılsa sonu gelir bi şekilde diye düşünmüş olmalı. hikayeyi öyle yersiz bi noktada sonlandırıyo ki; göt gibi kalıyosunuz ortada. zorlama olmuş tek anlamıyla.
Var mıydın gerçekten? Gözlerimiz buluşmadan, ellerimiz birbirine değmeden, yalnızca yüreklerimizle, doludizgin bir aşk seninle paylaştık mı biz? Yoksa... Acımasız bir aldatmaca mıydı yaşadıklarımız? Kimdin sen? Bilinçaltımın bana oynadığı bir oyun... Gerçekleşmesini istediğim ulaşılmaz bir düş Kahredici bir duygu yanılsaması... Hangisiydin? Var mıydın gerçekten? Bilemiyorum...
