sezen aksu ekolünün en başarılı öğrencilerinden biri. son yıllarda kayda değer bir şarkısı bulunmasa da hesap ver ve sıramı bekliyorum mutlaka sahip olunması gereken albümler. siyah beyaz gibi bir şarkıyı söylemek de herkese nasip olmaz.
aşk ın şarkıları isimli best of albümündeki yorumu harika olan şarkıcı. keşke araya 1-2 yeni şarkı koyup sürpriz yapsaydı ama bu güzel sesi yeniden dinlemek çok güzel.
dün gece viyana da cumhurbaskanligi sarayi Hoffburg ta yilbasi balosu nda karsimda kendisini ve esi haluk bilginer i gördügümde bi an gözlerime inanamadigim kisi.
trt de yayınlanan altın adımlar programı nda iliştirilmiş gibi duran ve kendini zorla ortamlara sokmaya çalışan ama bir türlü sıcaklığı yakalayamayan itici kadın.
1990 yılında sevgiliye adlı ilk abümü iki milyon satmış şarkıcıdır. bir ara oyunculuğa da merak salmıştı kendisi, olacak o kadar'da görmüştük. şu anda haluk bilginer'le evli olup, bir de çocukları bulunmakta.
son yıllarda şarkılarıyla fazla özdeşleştiremesek de kendimizi, şahsen duygusal kimliğimin oluşmasında yardımı dokunan sanatçı.
karaçiçeğim çıktığında aşkta, hayatta bitişlerin ve gidişlerin de olduğunu öğrendik, "ah gitti giden yazık, ardında bir iz bırakıp.."
susma'yı çıkar çıkmaz dinleyemedik, daha çocuktuk, ama sonraları, gidişler artık daha da koydu içimize, susar olduk, suskun olduk, "susma veda ederken, biraz gül, bir şey söyle giderken..", ayrılmam da aynı kaderi paylaştı susma'yla, hayallere sarıldık, yokluğa alıştık, "ayrılmam sarılırım hayallere, ayrılmam sevişirim özleminle.."
koyan gidişlerin ardından unutmadığımızı, derdimizi de kimseye anlatamadığımızı, tek bir şahidimizin olduğunu haykırdık, "allah şahit yandım aşkına, allah şahit yıllarıma yüreğimi sürmeliyim sana, ağlasam, inlesem ne fayda.."
bir de babaevini izlerdik 1997'de, dizinin müziğini de onun sesinden dinlerdik, hey gidi.. "kanat takıp uçururdu bu düşler, uyandırırdı en tatlı yerinde.."
özledim ulan, en azından o zamanlar bir kalbim vardı.
efendim bu bayan sanatçımız ilk meşhur olduğunda ahım şahım bir fiziği yoktu, kiloluydu, lakin şarkıları muhteşemdi. taytın üstüne fırfır bağladığı günleri hatırlarım. sezen aksunun kanatları altındayken görsellikten uzaktı. zamanla fiziğiyle şarkıları ters orantılı değişti. son bir kaç albümü hatırlanamayacak kadar sıradan ve beyhude idi. bir dizi estetik ameliyat geçirdi haluk bilgineri kaptı ama bilmeliydi ki biz onu basenli haliylede sevmekteydik. bir şarkısı vardır ki her seferinde ruhumu 8 şiddetinde sallamaktadır.
susma, veda ederken,
biraz dur bir şey söyle giderken,
gitme, gitme kal...
yüzüne botoks falan bir şeyler yaptırmış gibi görünse de güzelliğinden hiçbir şey kaybetmemiş sanatçı. sesinin güzelliği zaten su götürmez bir gerçek. seviyoruz kendisini yeni albüm de bekliyoruz hatta.
haluk bilginer ile olan evliliğinden olan kızına alara adını koymayı düşünürken, doğum esnasında hemşirenin, ay bu kız çok nazlı demesinden etkilenip kızının adını nazlı koyan sanatçı, bu kararından dolayı memnunmuş. çünkü alara adı çokmuş ama nazlı orijinal ve üstelik çok konmayan bir isimmiş. doğru, sokakta rastladığın kızdan dört kızdan ikisi kesin alara çıkıyor ama arasan tarasan nazlı diye birisi bulunmaz.
bana kalsa eurovision'a katılması gereken güzel ses. ama ne o katılır ne de eurovision adam gibi bir organizasyondur aslında. ama her şey olması gerektiği gibi olsaydı bizi temsil etmesini isterdim.
(bkz: bende tüken)
karakteri yahut kişiliği hakkında yorum yapamamakla birlikte sesinin güzel olduğunu düşündüğüm popçu. (artık "popçu da diyemiyoruz gönül rahatlığıyla bu nesilden insanlara çünkü yaşları baya ilerledi, sanatçı falan mı desek ne yapsak, ama yok, o da ağır olur be.)
şişe çalma olayı mükemmeldi, ülkeye ruh kattı bu olayıyla desek yeridir; zira kendileri şişe çaldığında toplum hala halit kıvanç'la, güner ümit'le, ateş böcekleri'yle, mustafa yolaşan'la, ne bileyim, yıldırım bekçi'yle falan mücadele halindeydi, atamamıştı üzerinden o salaklığı.. tamam bi yonca evcimik vardı belki; ama o travmatik bi hadiseydi, gerçek sayılmazdı pek..
o yüzden deri montu, kot pantolonu ve elinde şişeyle bir kahraman gibiydi çocuk dimağların gözünde (özellikle de erkek olanların).. ülke değişiyor muydu acaba, güzel günler yakın mıydı??
aslında değildi, çok geçmeden haluk bilginer ile evlenecekti..
hakikaten ya.. zuhal olcay ile de evlenmişti değil mi o adam? ne adam!..
konu bayağı saptı; netice itibariyle siyah deri montu, şişesi ve dalgalı uzun saçlarıyla hala gönüllerdedir kendileri, "abla" formatında..
güzel günleri aralayamamıştır belki. ama kim yapabilmiş ki bu ülkede o da yapsın? kaldı ki böyle bi iddiası da yoktu..
