Sen benim gözümde bir hiçsin artık,
Nefretim aşkımı aştı bu gece
Bugün ki sözlerin söz müydü artik
Son sözün sabrimi asti bu gece
Kolayca bitsin bu diyemedin de
Salladin savurdun basiretsizce
Hiç mi ders almadin onca gezdik de
Yagmurun rahmeti asti bu gece
Yürümeyen neydi, iliskimiz mi?
Günüm bombos deyisimiz mi?
Sensiz yasayamam çeliskimiz mi?
Yalanin dogrunu asti bu gece
Evlenmek hayali kapimda idi
Giris kat evimin boyasi yeni
Mobilyan, takimin, alinmis idi
Vuslatim tadini asti bu gece
Yemedim yedirdim ne varsa sana
Üç kurusum olsa verirdim daha
Memurdum yoksuldum hatirlasana
Hafizam haddini asti bu gece
Ayaklarin donmus, üsümüstün de
Gece yatamamis üzülmüstüm de
Bir ay oruç tutup yememistim de
O çizmen boyunu asti bu gece
Yapilan söylenmez, gelmezmis dile
Allahtan beklenir kul bilmese de
Kizginligim buna, sebep ise de
Sabrim miadini asti bu geceü
Onca gez toz benle, seviyorum de
Sonra git nisanlan bir de ona de
Serefsizlik degil, nedir bu söyle
Küfrüm edebimi asti bu gece
Sana son bir sözüm, nasihatim var
Aldigim ahlakla bir terbiyem var
Senin doğ'ran ana deyip geçmek var
Saygim adabimi tuttu bu gece
Gönlümün romani bitti bu gece
Hangisine yansam simdi gün gece
Ömrümden bes yil gitti bu gece
Bedirhan Gökçe (benden daha yazan biri ellerinden öperim).
anlamak yerine hüküm kurmaya çalışma sonrası, sevmekten savaşmaya dönmek, ve savaşın sonucu kaybolan saygı...sonu nefret hem de ister istemez...
her ne kadar tüm hırsların ve nefretin ötesinde bi an bi ılıklık aksa da sol yanından pişmanlıkla(bu pişmanlık sadece sevgide görülüyor azizim haklısın bitmesi gereken bi bağ ama yine de lanet bi bağ, bi de acaba bi yol denenebilir miydi diye eziyet etmez mi?)
