ilk dinleyişte ne güzel şarkıymış dedirten ve bir daha bir daha dinleme isteği uyandırıp bünyede yer edinen zuhal olcay yorumlu bülent ortaçgil şarkısı.
büyük kuş sürüleri geriden gelir sanki, sen gibi.
gökyüzüne kat maviyi, avuçla her kanadı
neler vermezdin.. vermeyen zamanlarına bir tek kanat tak; takvimleri sırala hadi, ayarını boz dünyanın..
hicaz'dan kürdi'ye geçkiler barındıran ve bu haliyle hem özgün hem de vurgulu bir hal alan eşsiz şarkıdır.
not: bir seferinde, cenk erdoğan "hicazdan kürdiye geçki pek rastlanan birşey değildir" deyip eleştirmişti yaptığımı. belki o zaman kötü bir taksimdi çaldığım ve bu yüzden demişti ama bu şarkı işin tersini gösterdi.
Neşe yitirildiği anda, hüzün başlar ve karanlık hüzünlendiği zaman, etrafı bir mavilik sarar mavi kayboluştur gökyüzünde, engin okyanuslarda..... aşkın en mavi zamanı, insanın kendi kendisinde ya da aşkının verdiği acı- tatlı sonsuz özgürlükte kaybolmaktır...
