çok manidar olan dünya gerçeğidir. sanıldığının aksine erkek bir kızı beğenip peşine düşmez, düşse de yüzde doksan avucunu yalar, sevgili arayan kız mutlaka ama mutlaka kendisi seçimini yapar ve karşıdaki erkeklerin birçoğu da bu davete icabet eder. erkek sadece kendinde olan vasfı ortaya çıkarır ve beğeniye sunar. sonuçta beğenen beğenir beğenmeyen beğenmez. aşk olayı da bu şekilde başlar, ilerler ve kişilerin davranışlarına göre bir şekle girer. kızların kapris ya da kıskançlıklarının kontrolü zor olduğundan bir zaman sonra kızcağızın başlattığı aşk erkek tarafından çekilmeyecek bir hal aldığında bitiverir. erkek arkasına bakmadan giderken kızların durumu hiç de öyle değildir. erkek de 2 gün olan aşk acısı birçok kız da aylarca sürmekte ve izi hiç kaybolmamaktadır.
erkekler bitirir evet ama herzaman kendilerinin bile anlamlandıramadığı nedenleri vardır, aynen kızların bu erkeklere neden aşık olduklarını anlamlandıramamaları gibi. başı sonu birdir yani.
kadınına ve erkeğine göre değişen durumdur. erkeklerin başlatıp, kadınların bitirdiği çok görülmüştür. tüm ısrarlara rağmen, çok ilişkiyi bitiren kadınlar vardır. başlatmak isteyenlerle başlatmayan da vardır tabii. kendine güvenen ve seçilen çok kadın vardır.
kadınların duygusal yanının ağır basmasıyla en çirkin erkekte olsa iyi yanlarını gördüğü an zaten aşk başlar ancak bu erkek egosunun tatmin olmayışından veya yeniliklere yöneldiğinden çabuk bitebilir. kadınlara bu değişiklilker sonunda kaşar denildiğinden üstlerinden atması, toplum baskısı sebebiyle de uzun sürebilir. aşmak gerekir.
kadınların ulaşılmazlığı karşısında, etkilenip körleme saldıran erkeğin, onu elde ettikten sonra gerçeğin farkına varması sonucu ortaya çıkan durumdur. genelde er kişi olayı farkedip bitirmeye karar verdikten sonra ortaya şöle diyaloglar çıkar:
- hani ben senin hayatının aşkıydım.
- öle sanmışım !!!
kesinlikle bu devirde öyle meyil eder. Kızlar ilk adımı atıyor malesef inatla yakıstırmıyorum, erkekler tekmeyi basıyor, sonra yavsak kızımız "yaa ben hala onu cok seviyorum kiee" diyor, yazık, Allah akıl fikir versin...
