üzücü bir hadisedir. insanı insan yapan duygularıdır çünkü, ki aşk en tatlı duygulardan biridir. aşkta kaybeden vazgeçen taraftır denir hep. ben de böyle yaptım işte kaybetmemek pahasına aşkımın arkasında durdum, belki mükemmel şeyler yapamadım ama elimden gelenin en iyisini yapmaya çalıştım fakat karşı taraf istemeyince olmuyor işte. bu deneyişlerden umutlanmalardan ve hayal kırıklıklarından o kadar yorgun düştüm ki, aşktan umudumu kesiyorum artık..
Şu aralarda içinde bulunduğum durum. Sağda solda gördüğüm sevgililere bile "boş işler bunlar" gözüyle bakıyorum. Hadi bakalım, senelerce bekledik gelmedi. Bu sefer beklemiyorum, belki evren bir kıyak geçer.
an itibari ile içinde bulunduğum durumdur. Aşktan ümidini kesmekten ziyade ona koşmaktan vazgeçmektir. '' Bir mucize Olursa başımla beraber olmazsada dünyanın sonu değil'' deyip akışına bırakmaktır birazda. Bikaç başarısız aşk denemesi yaşamış olmaktan kaynaklanır. ilkinde suçu karşı tafta arasınız. ikinci, Üçüncü, dördüncü, beşincide artık sizin bu işi beceremediğinizi sorunun kendinizde olduğunu düşünmeye başlarsınız, insan kendini suçlamaya başladığı an başarısızlığın vermiş olduğu demorize olmuşlukla aşktan umudunu kesebilir.
