bıkkın bir düşün
akşam sahillerinde ki aksiyle
gelince geliyor çıldırı
bazen bir çocuğun korkan gözlerinde
kimi zaman çocukluğumun sayfalarından
kararmış sevinçleriyle
bir yılan sokmuş sanki
bir lanet tam tepesinde
ölecek kadar sevda olmamım
utandım içimdeki nefhadan
sonsuzum şimdi
soğuk namlular gibi çevrilmişsin
şakaklarına kalbimin
buz tutmuş kirpiklerinle
ve soğuk bakışlarınla
ey hayat...
pişmanım şimdi
kına gecelerinde bir delikanlısın oysa
beyaz gömlekli ve korkak
usumun gizlerini kırıyorsun
ellerin kanlı
oysa yorgunum
göksüzlüğe savrulmuş
ana yüreğinin kanınca
kıpkızıl!
o gönenmiş hüzünlerin evvelinde
tasvirlerime sığmayan bahçelerde
zavallı bir kızcağız mısın
savruldum işte
kapaklandım bir sevda gibi
sunağında mağrur başım
uzatma
-sevmem son sözleri-
susuyorum sonsuza...
