aşk bütünlükle giden bir şey değil bence. bir kez aşık oldum o aynı hızda aynı şiddette devam etsin diye bir şey yok. bazen azalıyor bazen kayboluyor bazen çoğalıyor baZEN BAŞKA bir şey göremiyorsun ondan başka. işte o azaldığı zamanlarda ya da sen hala çok severken bir zamanlar seni gerçekten sevdiğine inandığın insanın buz gibi bakışlarıyla başbaşa kalınca aşka inanmıyorsun. varlığına yokluğuna değil bu inanmama. aşk aldatıyor insanı. her seferinde bitmyecekmiş gibi hep devam edcekmiş gibi davranıyor. gün geliyor en saçma zamanda bitiyor aşk. aşka inanmamak o olabilir ancak. aşka güvenememek. aşktan emin olamamak. aşkın sözüne inanmamak.
aşk denen 'şey'in bir yanılgı olduğunu kabul etmektir.
allah sizi inandırsın, tweety'li peluş terlik giyen, nescafe ile dolu kupamı kolları uzun gelen hırkamdan çıkan ellerimle sıkı sıkı tutarken bir yandan yann tiersen dinleyip bir yandan da kız kitabı okuyabilecek kadar duygusal bir insanımdır, ama gel gör ki böylesine nihilist kelebek tadında olan bünyemle bile şu zırvanın var olabilme ihtimaline inanmıyorum.
biri sever, karşı taraf seven kişiye şans verir, bir şeyler olur, sonra diğeri de sever ya da alışır, böyle gider bu. aşkın tam olarak bu işin neresinde yer aldığını benim bu odun kişiliğim anlayamıyor. neyse, ben bir nescafe içeyim.
tam olarak inanmamak ne demek bilmem, tanımlayamam. ama aşka olan inancı kaybetmeye dair kitap yazabilirim heralde. kitap da bir kaç bölümden oluşurdu sanırım...
1-hayal kırıklığı böyle beynine beynine vurur her gece, her sabah ve de her an.
2-geleceğin daha kötü olma korkusu sarar içini
3-.......
4- güvensizlik... off off
5-anlaşılmadığın için tercih edilen mod; sessizliktir...
6-içinden gelmez hiç bir şey...
7-.......
8- zamanla kaçmak için beyninden başlayan bir tünel kazarsın...
9- karanlık tünelin ucunda ki yer önemli değildir. geçiş süreci zordur, önemli olan ışıktır.
10- her türlü pişmanlık.
bazıları saçma, anlamsız gelebilir, siz de boşlukları doldurup anlamlandırın kendi tünelinizi, ya da karanlığınızı.
Aşık olmayana aşk kuru bir kelimeden ibaret.Yarı palavra, yarı safsata.
Aşık olmayan bunu anlayamaz, olansa anlatamaz.Öyleyse nasıl anlatılabilir aşk, kelimelerin hükmünü yitirdiği yerde...
modern zamanların en çok talep göreni. her iki kişiden biri aşka inanmadığını söyleyip, hakkında şok açıklamalar yapıyor. kedi diyorum, ciğer diyorum, seviyorsan neden hala gidip konuşmuyorsun diyorum? aşka inanmıyormuş, hadi canım sen de!
yaşamın yarasını alıp götürme durumu. inandığınız bi aşk hüsranlada bitmiş olabilir. yada gerçekten inanmayıp, yelkenlerini farklı yönlere çevirirsiniz.
her aldatılmanın arkasından yapmak istediginiz. yani yapmamak istediginiz. ama aşksız bi ilişkinin tadı olmayacagını bildiginizden yine inanır yine aşık olursunuz.
evren bile tüm görkemi, eksiği gediği ile ilah-i bir aşkla var olurken yaşama sebebi olmayan insandır.
nasıl aşık olunmaz, nasıl aşka inanılmaz !?
nasıl inanılmaz bu kadar açık seçik var olana ?
sonra aşk sadece karşı yahut hem cinse duyulan bir şey değildir ki... bir ağaca bile aşık olabilir insan. bir mekana, bir şehre, bir içkiye, lezzete, duruma, bir tabloya, şarkıya, tarihi bir olaya, kişiliğe, işçiliğe.. tanrı'ya, allah'a, kutsal ruh'a; artık neye inanıyorsa...
hiç değilse kendine aşıktır insan. yaşama iç güdüsü dediğin şey içten içe kendine duyduğun aşktır. nefret etsen, bıksan bile kendinden, bir odun edasıyla yaşayabilirsin, aşık olduğun, seni mutlu edemeyen insanla uzun bir yolu yürür gibi yürürsün öylece, kendi kendine, gücün yettiğince. aşık olmayı bıraktığın an kendin son verirsin o yaşama.
aşksız olmak, aşka inanmamak diye bir şey yoktur. aşkı inkar etmek, onun farkında olamamak vardır.
aşk var. hep oldu. hep olacak. bir şekilde.
