yıllardır birlikte olduğun insanla yeri göğü yıkan bir mücadele verirsin ve gün gelir ki tüm bu mücadeleni, tüm bu kavgalarını bombok bir rüzgar siler süpürür. öyle kalakalırsın tek başına mahşer yerinde. ne bir dost ne bir insan kalır yanında.
bir o aptal kafan birde bomboş sağ yanın...
dönüp bakarsın geçen yıllara aşka hasret kalmışsındır, kavgadan, curcunadan kalbine bir damla su gitmemiş, bir dilim yememişdir.
aşkım dediklerinde aslında hiç senin aşkın olamamıştır.
