ah, o suya mürekkep hiç değmeyecekti.
biz çocuk olacaktık, çocuklarımız olacaktı.
ah, biz kirlenmeyecektik.
inge*'yi sevmeyecektik.
gece yarıya yakın, "ışıkları söndür suna su".
diyerek iki adet cümleyle 3 yılımı verdiğim ve bir o kadar zahmet çektiğim şahıs şu anda hukuk fakultesinde hayatını gün ediyor ve ben psikolojimin arkasına sığınıp susuyorum.çevrem ne oldu sana neden suskunsun dediğinde sadece gülümsüyorum.halbuki sen var hiç gülmemiştim.sana verdiğim değeremi üzüleyim yoksa yokluğuna mı bilemedim, bilemiyeceğim.
