1.
-
kalabalığın ardından izlerken seni
kalbim uçmak üzere durdurulamaz bir serseri
zeynep diye haykıran gök, durduramaz kendini akar yağmur gibi
o yağmur ki kopardı seni, elimde kalan ise asrın çaresizliği
aşkım taşar yerinden, taklit ederse tanrı sesini
o mavi gözlerin yetecektir, bildirmekte haddimi
hisler ki sana ait, almalısın benden ezeli
geleceksen haber ver, kelebekler olmalı anın şahidi
şahit ki, kalmayacak haftaya bedeni
sadece sen olmalısın gözümde, dünyada ebedi
kıyametler kopsa, gelmez ki bana haberi
kapandı gönül bir kere, açılmaz görmeden o gözleri
bir köle ki düşün, olmazsa olmaz sahibi,
aşkın arar sahibi, bu halde kıskanır yetimi
uykular haramdır, sensiz yine sabah seheri
görünmem kimseye, sensiz vücud andırır cesedi
bana hayat veren zeynep, bir gün mutlaka bul beni
yoksa seni ayıplayacak, beni doğurduğun ki şahit doğum meleği
2.
-
aşka susayan bedevi idim, tanrının bile unuttuğu anda
bütün görülenler bir seraptan ibaret olmalıydı o anda
gözlerim gözlerine değince bir kıvılcım ki, dikkat-i şayanda
içimdeki aşk ı zeynep in sahibi de sendin, onu yaratan da.
3.
-
ben bir göçebeden ibarettim senin mevkinden uzakta
bırakmamalıydın beni, kısacık aşkını soramadım sebeb-i serapta
göz açıp kapayınca bitecekti, hatırası ise sadamda
ihanet eden yine bendim, götürmeni diledi şu aciz göçeri yanında.
4.
-
yaklaşık 1,5 yıl önce yazdığım şiirimin adı.
yazan benim, sahibi zeynep.
benden ona kalacak tek miras bu şiirler sadece.
