aşk evliliği sonucu dünyaya gözlerini açmış veletlerdir. bunlar büyüyünce saçlarını jölelerler sonra eğlenceyi hakun altun şarkılarında ararlar. değişiktirler. aşk çocukluğunda en ön sırada yer alırlar.
Aşk çocukları toplumun duygusal ve sosyal açlığını bir nevi ortadan kaldıran bireylerdir.
Aşk çocuklarının olmadığı veya az olduğu toplumlarda "sapkınlık" "suça meyil" "cinsel iktidarsızlık" "loserlık" "tektipleştirmeye uygunluk" çok sık görülmektedir. Ve bu karakterle gelişen hastalıklı tohumlar nesilden nesile bunu taşıyabilmektedirler. Baskı unsurunun birazcık bulunduğu her ilişki aşk çocukları vermekten uzak bir kadere yelken açmış demektir.
Aşk çocğu olup olmadığınızı anlamak için ebeveynlerinize dönüp kısa bir inceleme yapmakta fayda var. Görücü usülü, rızası olmadan evlendirme gibi kavramlar hala daha güncelliğini koruyan faşist uygulamalardır. "evlenince seversin" "zamanla alışırsın" gibi cümleler hala daha sarfedilmektedir. Bunların dışında ülkedeki ekonomik şartların ağırlaşmasıyla birlikte zorunlu "maddiyatçı evlilikler" de yeni bir kavram olarak erkek ile kadının sıvılarının birbirine karıştığı duygusal bir şölene dönüşen o anları, seksin güzelim ahengini duygusuz birer imzaya "yat geliyorum"a bırakmıştır. Rastlantı kavramı ortadan kalkmış herşeye bir standardizasyon ve tektipleşme getirilmiştir.
