her gün yeniden yıkılıp da ayağa kalkmak en çok aşkta zordur. yormakla kalmaz, mahveder. gücünü tüketir insanın. ama bir sabır sınırı da yok değildir bu insanın. bir noktadan sonra pes eder ve karşı tarafın pişmanlık duyması olasıdır.
Paramparça bak kalbim
Gelmişim,geçmişim
Her parçası ayrı yerde
Bıraktığın izleri
Silmişim,silmemişim
Bütün bunlardan sanane
Adil değil bak hayat hiçbirimize
Payıma düşen onca yara bere
Biraz huzur bi tebessüm
Olamadık ya biz bize
Eyvah eyvah
Yalan olup gidiyormuşsun
Beni ne çok seviyormuşsun
`Sende benim gibi biraz
Aşk yorgunuymuşsun `
Yalan olup gidiyormuşsun
Beni ne çok seviyormuşsun
Masalmışsın meğer
Bir varmış bir yokmuşsun...
