"aşk var mı" diye soran bülent ortaçgil'e doğru dönüp söylenen söz. arından tam kapıdan çıkacakken tekrar dönülüp "seks" denir ve gidilir. kafası karışan ortaçgil hayatı sorgular ve tüm sanatsal yapıtlarını yakıp kendini sekse adar.
sen o kadar aşklı kedili kuşlu şarkı yaz, iki seks deyince hepsini çöpe at. olmadı bu ortaçgil...
aşk vardır ama uhrevi değil kimyevidir. aslında insanlar leğene atılmış kimyasallar gibi ve kurdukları bağlar tamamen olasılık ürünü.
yani pek bir esprisi yok. zaten toplum da bir organizma, insan da bir organizma ve kendi çapında devinip duruyorlar.
Bitip tükenmeyen yollar gördüm
Hiç azalmayan, unutulmayan acılar
Ne kadar sarsanda kapanmayan yaralar
Kesip atmak en kolayı,
Söküp atmak içinden.
Kolaysa sil at yaşananları
Yok say dökülen gözyaşlarını
Bu son gece olsun
Ardında bırak tüm aşkları...
Aşk yok, teslim olmak yok
Bundan sonra; Yalnızım, Özgürüm, Mutluyum
Aşk yok, gözyaşı dökmek yok
Tek başıma; Güçlüyüm, Özgürüm, Mutluyum
Aşk yok, teslim olmak yok
Bundan sonra; Yalnızım, Özgürüm, Mutluyum
Aşk YOOK..
Bitip tükenmeyen yollar gördüm
Hiç azalmayan, unutulmayan acılar
Ne kadar sarsanda kapanmayan yaralar
Kesip atmak en kolayı,
Söküp atmak içinden.
yağmurlu bir istanbul akşamında, kadıköy'den otobüse binip eve doğru Gidiyordum. otobüs tıklım tıklım. bir kıza ilişti gözüm. tahminimce lise 1 e gidiyor. ağlamakla ağlamamak arasında sıkışmış camdan dışarıyı seyrediyor. aklından neler geçiyor, neleri düşünüyor acaip merak ediyorum. bi an hareketlenmeye başladı. buğulanmış cama "aşk yok" yazıp kapıya yöneldi. belli ayrılmış ya da ayrılmak üzereydi.
ben de peşinden gidip; bu yollardan geçtiğimi, aynı duyguları yaşadığımı, bir gün kendinin de bunları gülümseyerek hatırlayıp yine kendine -deli kız- diyeceğini, kısaca teselli etmeyi istedim. yaşım gereği bunu yapamazdım. anlayacağını da pek sanmıyordum. Bazı şeyler ancak yaşanarak öğreniliyor. gerisi kuru gürültü.
yalandır. Aşk vardır ve en güzeli karşılık bulandır.
aptallarin soylemi. zaten aşk da aptallarin işi. bunu soyleyen er gec asik oluyor, tum yollarda aptal. en kotusu de ask acisi cekiyor, imkansiz aska yakalaniyor.
2 gün sevip 3. gün unuttuğunuz kişiye karşı olan hislerinize nasıl aşk diyebiliyorsunuz. 3. gün olmasın 30. gün olsun. yine de bir alışkanlık kalır, bunun üzüntüsü olur.
ama bunlar size aşık olmuş olduğunuzu gösteremez. aşk diye bir şey yok, olamaz da. heyecan, merak, dürtü, sevgi ve gittikçe alışkanlığa dönüşen bir şey var.
elle tutulan, gözle görülen bir şeye aşık olunmaz... aşk daha öte bir şeydir! elle tuttuğunda değil, o eli hisseetiğinde başlar; gözle gördüğünde değil, göremediğinde hayalini gözünün önünden ayırmamakla devleşir...
