o yaraya parmak basmak, sonra o yaralı parmağa işemek gerekir. sonra aşkınız için elinizi taşın altına koyarsınız. o el yine yaralanır. o yaraya parmak basarken...
yani o yara hiç geçmez...
(bkz: göte giren şemsiye açılmaz)
aşk yarası kanar kanar kanar sonra nasırlaşır artık. yaraya öyle alışmışsınızdır görmemeye başlarsınız. rahatsız etmez. unutulur gider. ya da öyle sanarsınız. hiç beklenmeyen bir anda dış etkenlere bağlı olarak birden kanar. unuttuğunuz acı birden canınızı yakar. ama bünye alışıktır artık. eskisinden daha hızlı kapanır. bir kaç kere aktive olduktan sonra artık yaranın kanayacak kanı bile kalmaz. geçer.. gider..
kabuk bağlasın ve bir daha iz bırakmayacak şekilde yok olsun denilebilecek illet, lanet. sevmedim yara ben seni. her yara gibi koparmak istemeyeceğim seni.
Tek ilacı iradedir.. Geçicidir.
O kişinin, sizin sevginizi haketmediğini anladığınız zaman şöyle bir geriye dönüp bakarsınız.. Hatırladığınız tek şey belirsiz bir yüz, heba ettiğiniz vakit, kirlettiğiniz birkaç anınızdır, o kadar.
hüznü bıkıp usanmadan, taa derinlerinize kadar sokan çok yetenekli bir yaradır bu. en güzel anlarınızda bile; birdenbire karşınıza çıkar, mutluluğunuzu bir çırpıda yok eder. herşeye karşın; iyileştirilebilir bu yara. istek ve irade ile beyin kontrol altına alabilir vesselam. ama istemek hem de çok istemek gerekir. bunun için arabesk-gotik düşüncelerden sıyrılıp, insan olduğumuz hatırlanmalı, sahip olduğumuz güç kullanılmalıdır.
zor iyileşen yaradır.
zaman gecer yara kabuk bagalar fakat hiç düşmez. oynadıkca, deştikce kanar. zaman sadece yaranın kuruması için bir ilactir; izinin yok olması için degil, izini yok etmek mümkün degil...
deftere bastıra bastıra yazılan yazının silindikten sonra sayfada bıraktığı izdir.aynı sayfaya tekrar yazmak isterseniz izler kendini belli eder.ya bu sayfayı tamamen yok etmeniz gerekir ya da tamamen o sayfayı kapatmanız
hiç kapanmayan yaradır. sürekli içine kanar. kanadıkça acı çektirir. eritir bitirir. içten içe çürütür insanı. ta ki başka bi aşka gelene kadar.... başka bi aşk çalınca kapıyı sızısı diner biraz ama yine de akla geldikçe sanki kabuk koparılır , içten içe usul usul kanamaya devam eder.
kolay kolay kapanmaz yaradır.
ilaç degildir ve asla olamaz çaresi, ilacı aşkın ta kendisidir de yeni yaralar edinmeye gürek ister.
(bkz: cesaretin var mı aşka)
