Hakikaten yıllardır karşıma çıkan kızlara; "kızım aşk diye bir şey yokturu" savundum.
Kendimce hiç aşık olmadığımı düşünüyorum. Çünkü, ulaşmak istediğim kadına hep ulaşabildim.
Hiç fire vermedim. Bunun sebebi de, sanırım "ulaşılabilecek kadınlar" seçtim ki, elde ettim.
Hani hayattımda, ulaşmam imkansız olan, ya da zor olan hiçbir kadına takılmadım.
Onu elde etmek için uğraşmadım, ağlamadım, intihar etmeyi düşünmedim.
Depresyona girmedim, adını kazımadım, kolumu kesmedim, yemeden içmeden kesilmedim.
Yaşadığım şeyler neydi peki? Ben bunu, "sevgi", daha da ileriki aşaması olarak, "alışkanlık" olarak değerlendiriyorum.
Aşık olan insanlar yok mudur? Elbette ki vardır.
Bir kıza aşık olduğu için, üniversiteyi bitiremeyen, psikolojisi bozulan,
intihar etmeye kalkışan, deli divane gibi ortada gezen insanlar tanıyorum.
Sanırım onalar daha cesur.
Demem şu ki, aşk; kimileri için vardır, kimileri için ise yoktur, olmamıştır.
mıdır mudurlar ayrı yazılır.
aşık olduğunda ve sonrasında anlarsın nasılsa aşkın varlığını, yokluğunu. yokluğunda duyduğun inançsızlığın soğukluğunu, varlığında yaşadığın tarifi kişiye özel mutluluğu. anlarsın.
