20 li yaslarda "kalbinin kütü carpması, bir tek o'na" gibi bi seylerdi. beraber kikirdemek. ve buyuk hayranlık duymak. -ilk sevgililer takımı-
25 ve 30 civarı: "her sabah ilk gunaydının olsun istemek, her gece son iyi gecelerin olsun istemek" idi. -eski esim-
30 ve 40 arası: konusabilmek. beraber gulebilmek. aglayabilmek omuz omuza. gezebilmek. sadece onun sana dokunmasını istemek. ve oruc aruoba: "ben bir sehir olayım, sen bir sehir ol, ortada bizden denizimiz olsun.". kisisel alanlara saygı. cok asırı mıç mıç olmamak. ama yan yana olundumu da baska bir boyuta geciren mutluluk.
Hüsran.
Boşluğu tanımlamak pek mümkün olmuyor genelde. Mutsuzluğa karışıp bir yerlerde ağlamak veya hiç unutmadığın anılar havalarda uçuşurken dibi boylamak.
Yok yok ağlamıyorum gözüme aptal düşüncelerim kaçtı.
