en başında, deli gibi istenen insan gelir. platonik aşk dedikleri olay elbet son bulur. aşk karşılıksız olmaz; tutkudur, istektir, hevestir. alevdir, biter gider. hep aşk sanılır. karşıdaki kabul eder, sevgili olunur; çok sevilir. ama hevestir, biter.
aşk dediğin, bir anda oluverir. bağlanırsın, ne olduğunu tarif edemezsin.
iki ay sonra bir de bakmışsın ki aşkım sevgilim diyorsunuz. öyle doğar, başka türlü değil.
yaş bakımından küçük olduğun zamanlarda, senden yaşça baya büyük kişilere duyduğun hayranlığı aşk sanmakta buna örnek olabilir.
(bkz: ilkokul öğretmenine aşık olmak)
Mary, zevk veren biri gibisin ama gerçekte gözyaşısın.
Ne denilirse denilsin şöyle bi gerçek var ki herkes yaşadığı duyguya acısıyla, tatlıysa sahip çıkıyorsa adının ne olduğu önemli değil. Yeter ki zar, zor bulunan kolay yitirilen bu duyguyu sonuna kadar sahiplenmek. Seviyorsan mücadele etmeli ama sevmiyorsan hiç arkana bakmadan gitmeli.
beraberce geçen yılların ardından oluşan takıntı . aşk bitmiştir. belki de hiç olmamıştır ama o beraber geçen yıllar yok mu? büyük bir yanılgı ile aşk gibi görünür.
zaman zaman zan'a uymak zorunda kalmaktır. Öyle olmadığı halde öyleymiş gibi kabullenmektir aşk.... aşık olduğumuz insanı, aşk oyunu bitişinde "aşık oldum zannettim" telkinleriyle bazen, kendimizi kandırmaktır.
