Nurettin rençber'in cok hizli ölümcül vuruşu. Bakin, mutluluk çubuğum (street fighter'daki can cubugunun aynisi) full oldugu anda bile dinlesem net ağlarım. Benim anneme ithaf ettigim ipek sözlü eserdir. Bazen beynimde bu sarki çalarken uyaniyorum güne, oglene kadar aptal gibi oluyorum, 12-1'e kadar annemi özlüyorum; sonra tv'dir, instagramdir, esra erol'dur, m&m gömmektir falan derken geciyor. Gerçekten bir gun cikip gelsen uzak yollardan? Mesafe 3000 kusur km falan. Can yarami sarmak icin gel. Napayim, cunku ask sana benzer.
Edit: yo yo yooo, sakin o adami söyleme! Eğitilmiş maymunlar ve koray avcılar giremez.
Çok kısa bir süre öncesine kadar sözlerini “gökte parlayan ay kahpe” olarak anladığım şarkıdır. Bu haliyle bana çok anlamlı gelmişti aslında çok derin bir manası var diye düşünüp bu kısımda duygulanıyordum epey. Ancak gerçekler acıymış, bu kısım hiç de öyle değilmiş.
