"son bir defa boynuna sarılıp,
gitsem, huzuru koklasam ege'de"
en mutlu anda bile şu iki dize var ya, içini parçalar insanın. gittim mi ege'ye? yok. ege'de sevdiğim mi vardı? yok. ama öyle bir şarkıdır ki, kendini bozkırların arasında denize bakarken bulur insan, hakikaten de o kokuyu çeker içine.
aşk bitmektir nereden gelip nereye gittiği belli olmayandır. aşk tek taraflı yaşanır. bu düşünceye ise mevlana dan yola çıkarak vardım. kavuşursan meşk olur kavuşmazsan aşk olur demiş. hiç beklenmedik anda terkedilebilirsiniz, yalnız kalabilirsiniz, sizi seven yok diye düşünebilirsiniz, karamsarlıkla yazıp küfürler edebilirsiniz. işte o gün biri girer hayatınıza ve her şeyi değiştirir. ver kalbinin elini der ve düşen duyguları ayağa kaldırır, kırılan kalp kırıklarını birleştirir, ne olduğunu anlamadan hayata bağlanırsınız. hiç beklemezdiniz böyle olmasını ama olmuştur. hayatın sonu aşkla bitmez, tam tersi yeni bir hayat aşk ile başlar. önemli olan inanmaktır. kırık olsa da kalple inanmak. aşık olmak için zekaya yada başka bir şeye gerek yoktur. insan olun yeter. Günün birinde el uzatan biri olacaktır.
ağzıma sıçan gripin şarkısı. hele bir de demiyorlar mı "son bir defa boynuna sarılıp gitsem huzuru koklasam ege'de" diye al vur kalbini duvardan duvara işte.
boynuna sarılıp o mis kokuyu içime çekerek öpmeyi özledim.. her şeyini özledim be hemde çok..
