"son bir defa boynuna sarılıp,
gitsem, huzuru koklasam ege'de"
en mutlu anda bile şu iki dize var ya, içini parçalar insanın. gittim mi ege'ye? yok. ege'de sevdiğim mi vardı? yok. ama öyle bir şarkıdır ki, kendini bozkırların arasında denize bakarken bulur insan, hakikaten de o kokuyu çeker içine.
gripinin iyi iş çıkarmış dediğim şarkısı.
son bir defa boynuna sarılıp gitsem huzuru koklasam ege'de aşk nereden nereye gibi müthiş sözlere sahip her an dinlemekten bıkmadığım şarkı.
"bugün fal bakmayı öğrendim, elini tutabilmek için son defa"
sanırım şarkının can alıcı dizesi bu benim için.
yaptık işte hepimiz bir zamanlar, bu fal bakma bahanesi ile elini tutma numarasını. ben sigaramı yakacak da eli elime değecek diye 2 3 saatte yanında bir paket sigara içtiğim birini sevdim.
girişiyle, kalbimi daha ne kadar kırabilir diye düşündüğüm, her dinleyişimde içimde bir şeylerin kıpırdandığını hissedince, iddiadan vaz geçip sesimi kesip dinliyorum.. lanet olasıca hayatta zevkini çıkarabildiğimiz an'ımsamalarımızı silip atamadığımız, gökkuşağı kadar güzel ve renkli günlerimizin özlemini çekerken, o acıyı bağrımıza basa basa yitiririz.
kimse gelmez. Ege'ye gitmeyiz. sevgi Plajı'nda yüzmeyiz. güneş biz seyretmeyince batmaz. o gece birlikte uyumayız. ölüm gelir kapımızı çalar. anahtarı kaybeder, yolumuza gideriz. nereden nereye...
en çok bugün fal bakmayı öğrendim, elini tutabilmek için son bir defa kısmını sevdiğim, kötü sesimle avaz avaz söylediğim, ne yazıkki her aşkın makus talihini 3 kelime ile özetleyen gripin şarkısıdır. aşk nerden nereye.
