çünkü aşk yıldızlar gibidir doğar, büyür ve bir süpernovaya dönüşüp yok olur. sonra yeni yıldızlar hayata merhaba der. birine ömür boyu aşık olduğunu düşünmek ya da ısrarla bitmesine rağmen aşığım diye devam ettirmek bildiğin saçmalıktır, insan fantazisidir, doğanın özünde böyle bir şey yoktur.
"o zaman neden aşk? insanların onsuz nefes alamıyorum, yapamıyorum, dayanamıyorum diye kendilerini parçalamaları başkasını istedikleri için mi?" tarzında kendi kendime sorular sormama neden olan başlık.
belki aşk çok kaygan zeminde yaşanan bir duygu olduğundandır bu. şöyle ki aşkın aslında karşınızdaki insanın birebir kendisi dağil,
size hissettirdiği duygular olduğunu düşünürsek, zamanla bu duyguya bağımlı oluyoruz, bunu kaybetmemek adına eğer, birgün
olurda elimizden kayıp giderse, birlikte olunan insan, o duygular başka biriyle de olsa devam edebilsin istiyoruz belki de...
not: tabi, aşka dair genelleme yapılamayacağı gerçeği saklı tutularak kaleme alınmıştır *
