ilk damlasıyla toprağa düşüp bereket kokusunu içinize çektiğiniz anda başlar bu asla bırakılamayacak tutku. ilk yağmur ve yağmur kokusu unutulmadığı gibi ilk aşklar da ilk yârin kokusu da unutulmaz derine işler adeta her kıpırtıda onu duymak ister insan. Öyle beklenmedik anlarda, çöllerdeyken, yazın kavurucu sıcağındayken yağar yaz yağmurları, sonra kesilir gider apansızın. işte o, yaz aşklarının ta kendisi değil midir adeta? Yağmurun bereketi nasıl zenginleştirirse toprağı her aşk da yüreğimizi zenginleştirir ve acısıyla tatlısıyla yağmurda ıslanır misali kuru kalmayı ve ıslanmaktan korkmamayı öğretir aynı bizi büyütüp acılara direnmeyi ve doğruları keşfetmeyi öğrettiği gibi. Delice günlerce sürer yağmurlar bazen, sel olur taşar, nehir olur coşarsın sen de öyle. Kimisi şemsiye açar yağmura, kimisi izin verir yağmur damlalarına tümüyle doygun olabilmek için deli sevdaya.. Kimisi kaçar yağmur damlalarından, su damlaları inadına onu bulmak isterken.. Kimisi de yağmuru bekler, çiçeklenip açmak için.. Her aşkın sonunda çiğ taneleri katre katre düşer süzülen gözyaşları gibi.. ve her yağmurun da sonunda açacak güneş vardır illa ki.. Yeter ki gözlerini ufka çevirsin.. Her aşkın hatırasıdır, gökkuşağı. Ve her yağmurun illa ki bir sonu vardır. Kabul edilmek istense de istenmese de.
