peki senelerce geçmeyen unutulmayan acı ne yapar, o da olgunlaştırmz herhalde. boş tesellidir bu. sadece hayatı zehir eder. olgunlaştıran ise asıl kalbinizin kırılmasıdır her kim olursa olsun.
aşk acısı değil, ego yaralanmasıdır onun adı. aşk acısı ne lan, "onsuz yaşayamam" mı, "onu çok sevmiştim" mi? yok aşk acısı, göt acısıdır o. bunu bana nasıl yapar sorgulamasıdır. kazığı atamadan, yiyenlerin uydurduğu şeydir aşk acısı. ama gerçekten olgunlaştırır, ilişkilerinizde biraz daha tecrübeli olursunuz, gardınızı almış olarak devam edersiniz hayata.
Git el işinde çalış, fatura yatır, acı çek, ailenden birini kaybet ve öyle gel... Aşkmış. Ne aşkı ulan? Aşk mı kaldı bu dünyada? Kendi egomuzu doyurmaktan başka ne yapıyoruz bu dünyada?
aşk acısından ziyade, bu olayın aslında kişinin kendini enayi gibi hissetmesi, bu üzün düşüncelere dalma seanslarından bir süre sonra insan korkma, beklenti içine girme, dua etme, inanma-güvenme gibi şeylerle ilişiğini kesmiş, tamamen rasyonel, mantığına sırtını dayamış bir hal alır, acı hissiyatı sıfıra iner, kaybedilecek birşey olmadığından özgüven tavana vurur.
dünya sike minare göte modundan adım adım çıkmaktır.. geleceğe dair plan yaparken onu da o planlar sürüsünün içine dahil etmektir.. olgunlaşmaktır işte lan..
