yoktur.
oturup acını çekeceksin. akabinde bir güzel pişeceksin ve yeni hayallere yelken açacaksın.
tabi;
süreç=s
acı kapasitesi=a.k
unutma hızı=u.h o.ü.;
s=f(a.k , u.h) *
kesinlikle yalnız kalmamak en iyi hafifleticidir. bide olabildiğince karşılaşmamak -msn, facebook dahil- en iyisidir. ayrıca uzun süredir yapmak istediğiniz ama yapamadığınız herhangi bir planınızı hayata geçirerek te bu acıyı minimize edebilirsiniz.
(bkz: yolculuk,müzik...)
tornavida veya bıçak. Ağrıyan kalbinize sokup onu çıkarabileceğiniz yegane materyaller. Çünkü o kalbi çıkarmadan o acı bitmeyecektir. Ilk zamanlarda bu acıya direnebilirseniz sonrasında ise rahatlayabilirsiniz.
çikolata, dondurma, cips, alkol, sigara ihtiyaca göre antidepresan, sinirleri sağlam ve sabırlı bir dost, bir de para. para yolculuğa, tatile çıkabilmek için, mekan değiştirmek iyi geliyor. bunlar da iyi gelmedi sağlam dayak atabilecek gönüllü biri.
çıkacaksın karşısına en nefret ettiğin kişinin, daha önce birikmiş olan bütün sinirini ona yumruk tekme ve kafa olarak döndüreceksin.
dayak yesen bile koymaz duygularınla hareket ettiğin için birşey anlamayacaksın zaten.
sadece mantık ve bir adet beyindir.
yapacak işlerinize odaklanırsanız pek hissetmezsiniz. bir de hayatın acı çekmeye değmeyecek kadar kısa olduğunu düşünürseniz iş biter.
ammaaa! araya kalp karışırsa iki ihtimal de yerle bir olur, gözyaşları sel olur.
