aşk acısı en büyük acı değildir tabiki ama aşk acısı onurunuzu kırar gururunuzu incitir. hele ki reddedilme varsa işin içinde özgüveniniz ve özsaygınızı azaltır belki de bitirir. nolur bunun sonucunda?kendine düşman olmaya başlarsın. kutsallarına laf ettirmeyen bir insanken onları aşağılarsın böyle bir durumda yaşamanın ne anlamı olur?insan kendini yer bitirir.
yani kafaya takarsanız en büyük acı olabilir ama umursamazsanız tatlı bir anı olarak kalır.
elbet değildir, masumların katledildiği bir dönemde aşk acısı en büyük acıdır demek ergenlik oluır ama gönül yarası diye bir şey var ki başka bir şeye benzemez..
Henüz belli bir olgunluğa erişmemiş, dünyada can sıkacak daha makul sıkıntılar olduğunu idrak edememiş insan tepkisidir.
Can bu elbet sıkılır. Kalp, sevdiğinden ayrı düşerse elbette sızlar,yeri gelir oturur ağlayıp zırlar ve 3 5 gün melankoli takılırsın.
Ama hepsi bu kadar, daha fazlası değil.
Çünkü bunu yapamayan adamlar, güçsüz adamlardır ve ben güçsüz adamları dikkate alamıyorum.
dert,acı,üzüntü karşılaştırmak dünyanın en saçma şeyidir. her insanın kendine göre dert,acı,üzüntü eşiği vardır. "sen bunun için mi üzülüyorsun yeaa" demek bencillikten başka bir şey değildir. her insanın acısına üzüntüsüne saygı duyun.
